Platforma testowa, metodologia i tabele ustawień

Platforma testowa

	Procesor: Intel Core i5 750 @3,7 GHz
	Płyta główna: ASUS P7H57D-V EVO
	Pamięć RAM: 2 x 2 GB Kingston HyperX 1600 MHz CL7
	Dysk twardy: Samsung HD753LJ 750 GB
	Zasilacz: CM Silent Pro 700 W

Karty graficzne

	ASUS GTX 480 (1536 MB, GDDR5) ASUS GTX 470 (1280 MB, GDDR5) Gigabyte GTX 285 (1024 MB, GDDR3) Gigabyte GTS 250 (1024 MB, GDDR3) MSI 8600 GT OC Edition (256 MB, DDR3)
	HIS HD 5850 (1024 MB, GDDR5) HD 5770 (1024 MB, GDDR5) Sapphire HD 5750 (1 GB, GDDR5) Gigabyte HD 4870 (1024 MB, GDDR5) Asus HD 4670 (512 MB, DDR3)

Sterowniki, system operacyjny i programy

• Windows 7 64-bit PL (Ultimate)
• DirectX 9.0c
• NVIDIA 258.96
• ATI Catalyst 10.8
• Fraps 3.1.0

Jak już pisaliśmy wcześniej gra nie okazała się przesadnie wymagającą. Postanowiliśmy więc wybrać tor w Monako ze względu na gęstą zabudowę dookoła toru, która zmuszać powinna karty graficzne do wzmożonej pracy. Dodatkowo ustawione zostały najgorsze możliwe efekty pogodowe, aby efekty cząsteczkowe dały dodatkowego łupnia akceleratorom. Mimo największych dołożonych starań ani razu nie doszło do pokazu slajdów z prawdziwego zdarzenia. F1 2010 okazała się grą bardzo dobrze zoptymalizowaną.

Procedura testowa polegała na dwukrotnym przejechaniu okrążenia na wspomnianym wyżej torze i podaniu wam średniej wyników zarówno w przypadku minimalnej liczby klatek generowanych w trakcie sekundy, jak i liczby średniej. Uznaliśmy, że w F1 2010 granicą satysfakcjonującej płynności jest 30 kl./s. Przy animacji na tym poziomie nie należy martwić się, że rywalizowanie na torze będzie w jakikolwiek sposób utrudnione.

Tabela ustawień