Unreal Engine

Firma wystartowała z marką Unreal w 1998 roku. Będący konkurencją dla Quake II tytuł pokazał, jak może i powinien wyglądać FPS. Wielkie otwarte przestrzenie, szczegółowe tekstury i najładniej wyglądająca woda spośród wszystkich wówczas dostępnych gier 3D. Engine miał rewolucyjny język skryptów UnrealScript, dzięki któremu powstała masa modów. Inną charakterystyczną cechą  silnika była możliwość konfiguracji bardzo wielu elementów. Gra obsługiwała wszystkie trzy API: DirectX, OpenGL i Glide. Wersja uruchomiona na karcie z rodziny Voodoo zostawiała resztę daleko w tyle. Oprócz Unreal, Epic wydał jeszcze jedną grę – Unreal Tournament.

Poza produktami Epic, powstała cała rzeka tytułów od innych wydawców. Undying, horror FPS jest grą mogącą pochwalić się najładniejszą oprawą graficzną spośród wszystkich pozycji na silniku Unreal. Zaraz zaraz, a DeusEx? Tutaj zdania są podzielone. Deusa cechuje inna charakterystyka rozgrywki, z bardziej otwartymi lokacjami. W zamian za to Undying zachwyca artystycznym podejściem do grafiki i wieloma smaczkami, nawiązującymi głównie do twórczości pana Barkera. Obie gry są świetne, a przy okazji sprawiają, że silnik rozgrzewa się do czerwoności.

Engine zawierał w sobie moduły, które odpowiadały za generowanie grafiki, sztuczną inteligencję, detekcję kolizji, kod sieciowy i system zarządzania plikami. Warto skupić się na moment na kodzie sieciowym, bo to głównie dzięki niemu Unreal Tournament zawdzięcza swój sukces. To pierwsza gra ze zintegrowanym w silniku modułem klient-serwer. UT był nawet oficjalną grą World Cyber Games dwa lata z rzędu, odpowiednio w 2001 i 2002 roku.

Ciekawostka: Unreal Engine posłużył do stworzenia... pinballa! Gra nazywa się Adventure Pinball: Forgotten Islands i jest kolażem tradycyjnego flipera z platformerem. Warto zobaczyć: