Podsumowanie: czy CrossFire ma przyszłość?

Ocena skalowalności duetu Radeon HD4850 zależy w dużej mierze od ich wykorzystania w praktyce. Tam gdzie będziemy korzystać z wyższej rozdzielczości i antyaliasingu, tandem taki będzie skalował się lepiej. Na podstawie przeprowadzonych pomiarów, uzyskamy 75% wzrost mocy w stosunku do pojedynczej karty (standardowe taktowanie), oraz 73% w przypadku kart fabrycznie podkręconych.

Najlepsze osiągi uzyskamy w Stalkerze, szczególnie pod jego nowszą odsłoną (środowisko DX10.1). Niezła skalowalność występuje także w Crysis (81~85%), Far Cry 2 (79~82%), a także w Mirror's Edge (75~77%).
Najmniejszy zysk zanotujemy natomiast w grach o stosunkowo słabej optymalizacji silnika, jak np: Assassin's Creed (15~18%).

Piętą achillesową konfiguracji CrossFire - a także konkurencyjnej technologii SLi - jest występowanie podczas gry tzw. mikroprzycięć (microstutters), spowodowanych różnicami w prędkości generowania poszczególnej klatki przez daną kartę. Widoczne jest to szczególnie w grze Mirror's Edge (im większe obciążenie próbkami AA, tym efekt „poszarpywania” obrazu wydaje się głębszy). Podobną przypadłość, ale w nieco mniejszym stopniu dało się zaobserwować w Crysis.
Należy jednak zaznaczyć że efekt ten wzmaga się tylko po wyłączeniu synchronizacji pionowej w sterowniku, przy jednoczesnej rezygnacji z  optymalizacji i ograniczenia ilości generowanych klatek na sekundę (fps smoothering).

Tandem Radeonów HD4850 skaluje się w sposób podobny jak tańsze i oferujące niższą wydajność karty ATi. Różnica jest taka, że na Radeon HD4850 z 1GB pamięci możemy swobodnie pograć w rozdzielczości full-HD w niemal dowolną grę.

Czy dwie karty Radeon 4850 1GB w trybie CrossFire mogą rywalizować z jedną kartą Radeon 4890? 

Średnia wydajność testowanych zestawów CrossFire HD4850 jest jak widać wyższa od fabrycznie nadtaktowanego Radeona 4980 Sapphire Toxic. Wydaje się że to dużo, patrząc jednak pragmatycznie, zauważymy że ta przewaga nie jest wcale tak oczywista.

Za przykład można wziąć generowanie minimalnego fps, który jest zaledwie o 6% wyższy niż na pojedynczej karcie Radeon 4890. Podkręcone Radeony 4850 sprawują się znacznie lepiej, prezentując już bardzo zbliżone osiągi do 4890.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę, a także podobne koszty zakupu zestawów CrossFire w kontekście konfrontacji z pojedynczym, fabrycznie podkręconym Radeonem HD4890, możemy dojść do poniekąd słusznego wniosku, że inwestycja w taki zestaw ma niski poziom opłacalności.

Decydując się na nowy komputer wypada unikać egzotycznych technologii multi-GPU. Jedna mocna karta sprawdzi się lepiej, nie tyle pod względem wyższej wydajności, co lepszej kultury pracy, nie sprawiając przy tym mogących się czasem pojawić problemów podczas pracy.

Jeżeli posiadamy już płytę zdolną do obsługi CrossFire, a także zasilacz będący w stanie poradzić sobie z podwyższonym zapotrzebowaniem na energię, możemy skusić się na takie rozwiązaniem wówczas gdy pojawia się możliwość zakupu drugiego Radeona w wyjątkowo atrakcyjnej cenie - np: aukcja, lub kolega który pozbywa się sprzętu.
Istnieją tytuły, które oferują znaczny wzrost wydajności gdy wspomagane są przez tandem kart - np. Stalker, Far Cry 2, World In Conflict), a to tylko nieliczne przykłady.
Ważne, aby decyzję o  dokupieniu drugiej karty do tandemu dokładnie przemyśleć. Ciągle jeszcze może się okazać, że w naszych ulubionych grach pojedyncza, mocna karta graficzna sprawdza się lepiej, niż rozwiązania zestawione z dwóch, słabszych kart.

	Moja ocena: Sapphire HD4890 1GB Toxic
	plusy: • Bardzo wysoka bazowa wydajność (jak na kartę z pojedynczym rdzeniem od ATi/AMD) • niska temperatura w trybie 2D • akceptowalna temperatura oraz poziom hałasu podczas pracy (na poziomie 75stC i 39,6dB) • dodatkowe możliwości podkręcania – wydajna sekcja zasilania • AVIVO HD / UVD2 • CrossFireX • ATi STREAM, Havok • konkurencyjna cena
	minusy: • głośność w trybie 2D (na co możemy zaradzić – regulacja obrotów) • pobór energii w trybie 3D
Orientacyjna cena w dniu publikacji testu: do 1000 zł