Crysis 2: DX9 vs DX11 - Różnica w grafice oraz w wydajności

Na Crysisa 2 czekałem właściwie od premiery części pierwszej. Ponad 4 lata oczekiwań na kolejną grę, która graficznie „pozamiata rynkiem” innych produkcji PCtowych, narobiło mi niesamowitego smaku na ową produkcję. Jednak dzień premiery i kolejne recenzje ukazujące się na portalach komputerowych zobrazowały mi, że Crysis 2 to nie jest ta gra, na którą czekałem.

miniRecenzja wyróżniona!

Grafika choć wychwalana pod niebiosa, nie zachwycała oka tak jak Crysis 1 w 2007roku. Przy tym wszystkim grywalność produkcji jest raczej mocno przeciętna. Chociaż to już kwestia upodobań.

CRYSIS 2 DX9 vs DX11
Różnica w grafice oraz w wydajności

Grą zainteresowałem dopiero niedawno. Przy okazji premiery kilku kolejnych łatek, ściągnąłem wszystkie po kolei  instalując zarówno 1.7GB nowych tekstur w wysokiej rozdzielczości jak i path DX11.
Nie chcę recenzować tutaj gry, ponieważ zrobiono to już tysiące razy. Zamierzam w skompresowany sposób (charakterystyczny dla mini recenzji) przedstawić różnice w jakości grafiki między DX 9 a DX11 oraz różnicę w wydajności między tymi trybami.

Grać/testować będę na mojej już kilkuletniej (z wyjątkiem karty) konfiguracji. Jak do tej pory sprawuje się ona świetnie w każdej grze (włączając Metro 2033 w DX11), wydawało mi się, że Crysis 2 nie powinien sprawić problemów. Jak się później przekonacie DX11 dosłownie masakruje FPS.

KONFIGURACJA

• Procesor: C2D E8200 2.66 GHz @ 3.77GHz
• Płyta główna: Gigabyte X-48 DS4
• Karta graficzna: Radeon HD 5850 Sapphire
• Pamięci: 4GB DDR2 1066 MHz
• System operacyjny: Windows Vista 64 bit

Do galerii porównawczej oraz testów uruchomiłem Crysisa 2 w najwyższych możliwych ustawieniach. Wszystko na Ultra, plus tekstury wysokiej rozdzielczości. Dodatkowo w sterownikach wymuszone AAx4 oraz Ax16. DX11 był raz włączony, raz wyłączony:

Z jakimi zatem różnicami pomiędzy wersją DX mamy do czynienia? Na pierwszy rzut oka żadnymi. Jedyne co odczułem dosyć mocno, to drastyczny spadek FPS. Od razu zacząłem wypatrywać różnic, choćby w najmniejszych szczegółach. Na pierwszy rzut proponuję screena  z jednej misji toczącej się wewnątrz budynku.

Zaznaczę także, że na moich zestawieniach zawsze DX11 będzie po prawej stronie, DX9 po lewej. Oświetlenie to samo, refleksy takie same, płytki na ścianach identyczne.  Sama „futryna” drzwi od skarbca także w DX 11 jest mocno kanciasta. Czy są zatem jakieś różnice warunkujące utratę pawie 1/3 ilości klatek na sekundę? Ja zauważyłem, że centralna część masywnych drzwi od skarbca została zaopatrzona w wypukłości. Jeden mały detal, którego nie zauważyłbym podczas rozgrywki…

W miejscach, gdzie pojawia się gruz (a w zniszczonej metropolii jest ich mnóstwo) po włączeniu trybu DX11 FPS spada tak drastycznie, że w rozdzielczości Full HD rozgrywka nie jest w ogóle możliwa. Czy więc owy gruz jest poddany teselacji?

Jak widać na screenie poniżej, tak właśnie jest. Zaznaczyłem czerwonymi elipsami miejsca, gdzie wpływ teselacjii widać najsilniej. Jednak patrząc na owy gruz z góry, różnic prawie brak, tym bardziej z odległości. Jest to kolejny fragment, który nie wnosi prawie nic do ogólnej jakości grafiki, niesamowicie obciążając kartę graficzną.

Przejdźmy zatem do screena trzeciego. Ja nie zauważyłem żadnych istotnych różnic. FPS z 35 spadł do 19. Coś musi wpływać na tak kolosalną różnicę w wydajności. Co to takiego? Nie mam pojęcia.

Na screenie czwartym wykadrowałem widoczny fragment. Pęknięcia w ścianie renderowane za pomocą DX11 są jakby głębsze.

Ale czy bardziej naturalne? Kolejny element, którego nie sposób zauważyć bez dogłębnego przyglądania się. Takich elementów w grze jest więcej, jednak podobnie nie są szczególnie zauważalne.

Na piątym zestawieniu widać (a właściwie nie widać) problem renderowania przy pomocy bibliotek DX11. Teselacja pojawia się, gdy jesteśmy blisko obiektu, który owej teselacji ma być poddany.

Wystarczy trochę odejść i obiekt zostaje „wypłaszczony” na wzór DX9. Dlaczego więc płynność gry spada o ponad 50%? Obraz wygląda właściwie identycznie, wydajność spada natomiast tak silnie, że czerpanie przyjemności z rozgrywki przestaje być możliwe. 15-25FPS to dla mnie zdecydowanie za mało.

Kolejny już szósty screen. Tu ponowie pojawiają się różnice  pomiędzy wersją DX9 a DX11.

Jako że screen jest ciemny, to zaznaczyłem ciekawsze fragmenty kadru strzałkami. Jak widać teselacja działa pełną parą. Tu po raz pierwszy naprawdę obraz się różni i przyjemnie się na niego patrzy. Mamy zauważalnie ciekawszą „fakturę”. Oczywiście nic za darmo, z 30FPS zrobiło się 9…

Koniec ze zdjęciami. Nagrałem filmik obrazujący różnicę pomiędzy wersjami DX. Nie było łatwo zestawić te dwa przejścia „ścieżką”, dlaczego? To wyjaśnię poniżej.

Różnice są widoczne tylko, gdy zaczniemy zatrzymywać film i dokładniej się przyglądać. Kamień, na którym staję w 48 sekundzie filmiku jest wyraźnie „utrójwymiarowiony” przez teselację. Tak właśnie blisko trzeba zazwyczaj podejść do obiektu, by dostrzec różnicę w jakości obrazu.

Zaznaczę teraz jednak coś, co zauważyłem tylko podczas testów DX11. Prócz drastycznego spadku ilości klatek na sekundę smużenie obrazu jest znacznie mocniejsze. Dziwne zjawisko tym bardziej, że rozmycie ruchu ustawiłem na minimum. Gra potrafi doczytywać tekstury już, gdy na nie patrzymy. Niektóre obiekty pojawiają się z opóźnieniem. Także coś niedobrego dzieje się z animacją. Czasami słychać tylko dźwięk przelatującego statku obcych, a sam statek nie został wczytany przez grę. Obcy, do którego strzela żołnierz na filmiku powyżej (po prawej stronie kadru), za pierwszym razem nie upadł na ziemię (nie umarł). Gdy pokazówka się skończyła, a ja przejąłem kontrolę nad postacią, obróciłem się w stronę obcego. Dopiero wówczas pojawiła się jego animacja upadania. Takie błędy nie wystąpiły ani razu pod DX9.

Nie przedłużając dalej przechodzę do testów. Testy przeprowadziłem w otwartej lokacji, gdzie występuje zarówno jazda pojazdem, walka z obcymi oraz kilka efektów takich jak obsypujący się gruz czy spływająca woda. Na filmiku poniżej prezentuję minutowy odcinek testowy, którego przejście powtórzyłem czterokrotnie, mierząc średni jak i minimalny FPS.

Na pierwszy ogień przeprowadziłem testy pod starym DX9. Użyłem rozdzielczości HD oraz Full HD. Zaznaczę od razu: Proszę nie pisać, dlaczego nie użyłem rozdzielczości 1280x1024. Między nią a HD ready jest naprawdę niewielka różnica, a nie zamierzałem rozciągać proporcji 4x3 na 16:9.
Po drugie, jeżeli ktoś uważa, że „procesor ogranicza moją kartę”, to w odniesieniu do tej gry jest w błędzie. Podczas kilku godzin rozgrywki i niezależnie od trybu graficznego, wykorzystanie GPU właściwie przez cały czas oscylowało w okolicy 99%. Mniejsze wartości odnotowałem tylko podczas filmików rozdzielających kolejne misje. Owe 99% użycia GPU było takie samo, niezależnie czy karta pracowała z zegarem 725MHz czy 925MHz.
 

Jak widać na wykresach gra bez względu na rozdzielczość jest całkowicie grywalna. W rozdzielczości Full HD (1920x1080) średni FPS na poziomie 36 klatek na sekundę (w tak wymagającej lokacji) będzie zadowalające dla większości graczy. Minimalny FPS powyżej 25 klatek także sprawi, że nie odczujemy jakiegoś wyraźnego „rwania ‘’obrazu. Nie jest to może FPS idealny, ale w większości lokacji kształtuje się grubo powyżej 40 klatek, często przekraczając 60.

Po zmniejszeniu rozdzielczości do HD (1366x768) wydajność Crysisa 2 wyraźnie wzrosła. Średnio 54 klatki to naprawdę świetny wynik. Szczególnie, że cały czas opisuję maksymalne ustawienia graficzne z paczką nowych tekstur. W skrajnych momentach FPS spadał do 41 klatek, czego nie dało się zauważyć. Gra cały czas była płynna.

Prawdziwe schody zaczęły się podczas testów DX11, tutaj wyniki są wręcz szokująco niskie. Rozdzielczość Full HD w trybie DX11 jest wartością abstrakcyjną i całkowicie niegrywalną.

Średnio 15FPS sprawia, że obraz rwie się niesamowicie. Spadki ilości klatek do 9 sprawiają, że czasami postać reaguje z opóźnieniem na komendy wydawane przez klawiaturę.  Obniżenie rozdzielczości do HD ready daje wyraźny skok wydajnościowy. Średnio  25FPS nie męczy już aż tak bardzo. Nie jest to płynny obraz, ale pamiętać także trzeba, że w większości mniej wymagających lokacji  średnia ilość klatek na sekundę przekracza 30-35. Niemniej jednak spadki FPSu do 19 a czasami nawet mniej zdecydowanie zmniejsza komfort rozgrywki. Pomimo faktu, że przeszedłem prawie 50% gry w tym trybie, to nie uważam go za odpowiedni do tej gry.

Podsumowanie

Jakie więc mamy różnice pomiędzy DX9 a DX11? Czasami bardziej wypukłe skały i kilka obiektów, które z płaskich stały się przestrzennymi to główne różnice. Do tego dochodzą jeszcze bardziej zaznaczone rysy i spękania na ścianach czy ziemi. Zdecydowanie tryb DX11 nie zmienia jakości grafiki Crysisa 2. Tego czego najbardziej mi brakowało, to teselacji , która miała miejsce w grze Metro 2033. W Metro główny nacisk położono na teselację postaci, co było widać. W Crysisie 2 postacie nie są bardziej uszczegółowione. Nadal widać na nich kanciastości oraz wieloboki zamiast okręgów. To czy gruz na ziemi jest faktycznie trójwymiarowy czy to tylko złudzenie osiągnięte efektami shaderingu, nie ma znaczenia, aż gdy do owego gruzu nie podejdziemy i nie zaczniemy się mu przyglądać.

Oczywiście warto docenić samą chęć dodania najnowszych dostępnych efektów graficznych do tej gry przez developerów. Jednak czy warto zaprzątać sobie tym głowę? Według mnie nie. Nie, ponieważ po włączeniu tych ledwo zauważalnych szczegółów, różnica w wydajności jest kolosalna. Na niekorzyść oczywiście. Z 30 ilość klatek często spada do 10, przy jednoczesnym braku jakichkolwiek różnic w grafice.  Nie miałbym nic do takiej kolosalnej różnicy w wydajności gry, gdyby ona była także widoczna w jakości grafiki.

Tryb DX11 polecić mogę tylko zapaleńcom takim jak ja, którzy wolą podziwiać grafikę niż faktycznie grać w grę oraz posiadaczom kart znacznie szybszych niż mój nienajnowszy już Radeon HD 5850.
 

Zapraszamy do zamieszczania ciekawych artykułów i zdobywania punktów, które możecie wymienić w sklepie internetowym lub "zmaterializować" w  gotówkę :)  Liczymy na świetne publikacje i wysoką jakość.

miniRecenzje od A do Z PORADNIK

Zobacz ostatnie MRM minirecenzje miesiąca