Cztery kółka, a ile frajdy - recenzja gry Pure

Pure, czyli po naszemu Czystość to trochę intrygująca nazwa dla gry. Po 100 metrach jazdy naszym czterokołowym, wszędzie jeżdżącym, wyczynowym pojazdem, koszulka kierowcy staje się nie lada wyzwaniem nawet na najnowszego Wizira. Może jednak twórcom chodziło o czystą przyjemność, płynącą z wykonywania kolejnych ewolucji? Zapraszam do recenzji pecetowej wersji gry Pure.

Dzięki ogromne twórcom że zrobili taką grę!

Pure to gra brytyjskiego studia Black Rock Studio, które wcześniej pod nazwą Climax Racing przyczyniło się do ukazania serii ATV Offroad Fury oraz MotoGP. W grze zasiadamy za kierownicą quada, czyli czterokołowym, wyczynowym pojeździe, w którym na specjalnych trasach wykonujemy setki ewolucji.

Trik zrobiony, teraz jeszcze trzeba wylądować

Ale od początku. Grę zaczynamy od prostego samouczka, który przybliża nam najważniejsze aspekty gry, m.in. sterowanie pojazdem, wybijanie się, wykonywanie trików czy używanie dopalacza (którego pasek wypełnia się w miarę kolejnych wygibasów w powietrzu). Po zaliczeniu go przechodzimy do bardzo ciekawego elementu gry, a mianowicie budujemy swój czterokołowiec od zera, zaczynając od wyboru ramy, silnika, kół, przez kierownicę, amortyzatory, nitro, karoserię i inne pomniejsze detale, aż na nazwie kończąc. Oczywiście wybór elementów nie może być przypadkowy. Czasem będziemy musieli zrezygnować z punktów przyśpieszenia na rzecz większej prędkości maksymalnej. Takie strategie znajdują swoje zastosowanie w budowaniu idealnego pojazdu do jednego z trzech trybów. Oczywiście przechodzenie Kariery odblokowuje nam dostęp do lepszych i ładniejszych części.

Część do części, krok za krokiem...

... i mamy własnego Quada

Jak mówiłem tryby zabawy są trzy. Pierwszym z nich jest zwykły wyścig (Race). Jedna trasa, kilka kółek, jeden zwycięzca. Klasycznie. Drugim trybem jest coś podobnego do wyścigu, ale na znacznie mniejszych trasach, na których kluczowe znaczenie ma przyśpieszenie, manewry i znajdowanie najlepszej drogi przejazdu. Dopiero w trzecim trybie możemy się wyszaleć. W trybie Freestyle ścigamy się na trasach z Race, tyle że bardziej dopracowanych. Dopracowanych pod tym względem, że wszędzie poumieszczane są dodatkowe wyskocznie oraz specjalne dopałki, które mnożą nam punkty x2, dają specjalny trick, dodają dopalacza czy zamrażają paliwo. W trybie tym nie ma czasu, a jedynie wskaźnik paliwa, który oczywiście gdy dojdzie do zera, to kończy naszą zabawę. Możemy temu zapobiec zbierając dopałki zamrażające ten wskaźnik, wykonując triki, czy robiąc kolejne pełne kółko na trasie.

I believe I can fly...

W grze do dyspozycji mamy kilka postaci, kobiet i mężczyzn. Różnią się one trochę zestawem trików. Możemy wybierać im kask lub strój (ważne na początku wyścigu, potem w błocie wszystko wygląda tak samo). Triki podzielono na 4 kategorie. Triki podstawowe, czyli najprostsze ze wszystkich - są to nieskomplikowane ewolucje i są dostępne zawsze. Dalej mamy triki zaawansowane, które są już bardziej złożone od poprzednich, a do ich wykonania potrzebujemy zapełnienia paska dopalacza przynajmniej w 1/4. Następnie mamy triki profesjonalne, czyli jeszcze bardziej złożone ruchy. Tutaj dopiero można na coś popatrzeć. Zdecydowanie najczęściej się ich używa. Wymagane nitro - 1/2 paska. Na samym szczycie kaskaderskiej drabiny mamy triki specjalne. Do ich wykonania potrzebujemy 3/4 paska nitro. Są to wyjątkowo skomplikowane ewolucje, które bezpiecznie jest wykonywać tylko na dużych wysokościach, ponieważ trwają dość długo, ale za to dają dużo punktów.

Trzeba się nieźle nawyginać, żeby wygrać wyścig

Kampania w grze podzielona jest na ciąg imprez określanych mianem World Tour. Wygrywając kolejne wyścigi zdobywamy punkty, które umożliwiają nam udział w kolejnych imprezach. Oprócz tego mamy też tryb multiplayer, w którym na jednej trasie może ścigać się do 16 graczy. Trasy osadzone są przeważnie w górach, ale odwiedzimy także tereny pustynne.

Biedny ten, na którego spadnę

Grafika w grze stoi na bardzo wysokim poziomie. Modele są dokładne, trasy duże, dopracowane, gdy wybijemy się wyżej zauważymy ich ogrom. Takie efekty jak pryskające spod kół błoto brudzące pojazd i strój bohatera, dym, kurz i rozmycie obrazu sprawiają niesamowite wrażenie prędkości i dają taką frajdę, że ciężko to sobie wyobrazić. Do dyspozycji otrzymujemy 32 tras osadzonych w różnych sceneriach na całym świecie. Gra dopracowana została w takim stopniu, że nawet inny kierowca, którego niechcący uderzymy, pokaże nam odpowiednim gestem jak bardzo nas lubi.

Widzę szczyt, a za szczytem... zaszczyt za zaszczytem

Oprawa audio również stoi na bardzo wysokim poziomie. Odgłosy silników, chlapiące błoto, uderzenia o skały, pracujące zawieszenie quada i okrzyki kierowcy w połączeniu z bogatą, zagrzewającą do jazdy  ścieżką dźwiękową tworzą niesamowity klimat brudnych, niebezpiecznych i podnoszących adrenalinę wyścigów.

Ohh yeah! Ale jazda!

Gra Pure to naprawdę ciekawa pozycja. Można się przy niej wyszaleć, jak nigdy dotąd przy innej produkcji. Zręcznościowy model jazdy i mnogość trików zapewnia ogromną frajdę. Całość dopełnia rozbudowany system budowy pojazdu, świetna oprawa graficzna i muzyczna. Jedynym jak dla mnie minusem jest okropnie długi czas ładowania. Czasem patrzymy się w ekran z kręcącą się zębatką ukazującą proces ładowania i czekamy, czekamy, czekamy... Poza tym to pozycja wprost obowiązkowa dla każdego fana czterokołowych zabawek i szukających szybkiej i efektownej rozgrywki graczy.

Plusy:
- doskonała grafika
- idealnie dobrana ścieżka dźwiękowa
- rozbudowany system budowy własnego quada
- przyjemny, zręcznościowy, obfitujący w akrobacje system jazdy
- frajda, frajda, frajda!

Minusy:
- długi czas, jaki spędzimy przed ekranem loadingu
- czasem ciężko się oderwać