Specyfikacja kart: GeForce GTX 480 i GTX 470

Fermi, czyli nowa architektura kart GTX serii 400, jest nieco inna od tego z czym mieliśmy do czynienia w przypadku „dwusetek”. Według podawanej specyfikacji, karty oparte na układach GF100 wykonane w 40 nm litografii mają znacznie mniej klasycznych jednostek teksturujących. O czym dowiecie się w dalszej części artykułu, są one jednak znacznie szybsze. Poczynione usprawnienia spowodowały, że w nowych grach (szczególnie tych pisanych pod DX11) bardziej elastyczne jednostki będą wykonywać operacje znacznie sprawniej niż było to możliwe do tej pory.

Najmocniejszy obecnie układ graficzny na rynku zawiera 16 bloków procesorów strumieniowych. W każdym z nich znajdziemy po 32 rdzenie – pieszczotliwie nazywane – CUDA, których łączna liczba w danym modelu zależna jest od konfiguracji aktywnych jednostek.

I tak GeForce GTX 480 zawiera łącznie 480 Cc (CUDA Cores), co daje 15 aktywnych bloków SM. Gdzie się zatem podział ten szesnasty? Prawdopodobnie, po uporaniu się z dostawami obecnych kart, oraz opracowaniu bardziej efektywnego odbierania ciepła, ujrzymy niebawem jeszcze mocniejszą wersję karty, której najsensowniejszym oznaczeniem wydaje się GTX 490. 

Konfiguracja potokowa GTX 480, pomimo rezygnacji z bardziej rozbudowanego bloku TMU, prezentuje się okazale. 48 jednostek renderujących pomimo węższej szyny pamięci (384-bit – sześć 64 bitowych linii) przekłada się na zdolność do wypełnienia o ponad połowę większej ilości pikseli w ciągu jednego cyklu zegara aniżeli potrafił to zrobić GTX 285, a więc karta z 512-bitowym kontrolerem. Wykorzystanie pamięci GDDR5 dało także ogromną przepustowość całego podsystemu RAM, wynoszącą ponad 170 GB/s.

Nowy górnopółkowy GeForce ma zdolność do obliczeń zmiennoprzecinkowych ponad dwukrotnie wyższą od poprzednika. Ma być także ponad trzykrotnie szybszy w Ray-Tracingu i niemal ośmiokrotnie w przypadku obliczeń o podwojonej precyzji, a więc tam, gdzie GTX 285 znacznie odstawał od Radeonów HD 5800. W momencie praktycznego wykorzystania karty do obliczeń wątkowych będzie to na pewno bardzo istotna właściwość.

Jedyną rzeczą, którą na tym etapie można zarzucić karcie 480 GTX, jest podawane przez producenta TDP sięgające aż 250W. Jak na kartę wykonaną w nowym procesie 40 nm wydaje się to naprawdę dużo.

Drugą z premierowych kart jest GeForce GTX 470. Konstrukcja od mocniejszej wersji różni się nie tylko taktowaniem, ale także konfiguracją aktywnych bloków przetwarzania. Częstotliwość pracy ustalono na poziomie 607 MHz dla układu, 1215 MHz dla rdzeni CUDA oraz 837 MHz dla pamięci GDDR5 (efektywnie 3348 MHz). Zwężona do 320-bitów szyna oraz ograniczenie ROP do 40 jednostek powodują, że przepustowość podsystemu pamięci jest tu znacząco mniejsza i wynosi około 130 GB/s.

Modelowi GTX 470 „zabrano” ponadto kolejny klaster SM. Do dyspozycji pozostaje ich zatem 14, co daje łączną liczbę 448 aktywnych jednostek CUDA Cores. Z ośmiu do siedmiu zmniejszono także ilość klastrów jednostek teksturujących. Wersja 470 ma ich 56.

TDP karty ustalono na poziomie 215W, co odpowiada miej więcej apetytowi na prąd wersji 275 poprzedniej generacji.

Obydwie karty są zgodne z modelem programowania procesorów graficznych SM 5.0. Obsługują w pełni API DirectX11, DirectCompute11 oraz Open CL. Bardziej optymalne wykorzystanie zasobów geometrycznych rdzenia powoduje też znaczne przyspieszenie w obliczeniach realistycznej fizyki PhysX.

Tańszy model karty został wyposażony w 1280 MB dedykowanej pamięci. Mocniejszy natomiast zawiera jej około 1,5 GB. Do niestandardowych pojemności w przypadku NVIDII zdążyliśmy się już przyzwyczaić i jak dobrze pamiętamy związane jest to bezpośrednio z konfiguracją jednostek adresowych w ROP-ach.

Obydwie nowe konstrukcje już niebawem będziecie mogli także porównywać w naszym komparatorze GPU.