Canon EOS RP i Canon EOS R obok siebie - dlaczego warto

Premierowy model bezlusterkowca Canon EOS RP początkowo wywarł na mnie dobre wrażenie, ale wrażenie kosztownego produktu, którego sens istnienia jest mocno dyskusyjny. Była to jednak ocena papierowa czyli bez kontaktu z aparatem. Teraz po kilku chwilach spędzonych na porównaniu tego bezlusterkowca i droższego EOSa R przychylniej spoglądam się na ten aparat.

Cena na start wydaje się atrakcyjna

Poza tym znamy już cenę korpusu EOS RP, która wyniesie około 6300 - 6500 złotych. To prawie cztery tysiące złotych mniej niż za korpus EOS R. Po doliczeniu ceny za obiektyw, na przykład 24-105mm f/4, dostajemy, około 11500 tysiąca złotych za kompletny zestaw. Istotne jest tu słowo kompletny, czyli pozwalający fotografować. Można też zacząć od tańszego szkła systemu Canon RF, na przykład 35 mm f/1,8, albo wykorzystać ewentualnie posiadane obiektywy Canon EF oraz przejściówkę, którą znajdziemy w każdym zestawie z Canon EOS RP.

Albo poczekać, zresztą i tak musimy to zrobić, bo EOS RP do sklepów trafi 27 lutego. W pewnym momencie pojawią się też zestawy z obiektywem 24-240mm f/4-6,3 IS USM. Ten co prawda dość ciemny na długiej ogniskowej zoom, ma docelowo (na razie Canon ogłosił tylko pracę nad tym obiektywem) stać jednym z podstawowych szkieł kitowych dla Canona EOS RP. Tańszym niż 24-105mm.

Są tańsze pełnoklatkowe bezlusterkowce i tego nie można przeoczyć

Słowo kosztowny wciąż chodzi mi po głowie, zwłaszcza gdy przypomnimy sobie że na rynku mamy taki aparat jak Sony A7 II. To konstrukcja z 2014 roku, ale w porównaniu z Canon EOS RP godny rywal. I świetny przykład jak późno Canon (i Nikon też) zdecydowały się na wejście w segment pełnoklatkowych bezlusterkowców.

Odniesienie do Sony A7 II jest o tyle istotne, że na papierze te aparaty pod wieloma względami są bardzo do siebie podobne. Zbliżona rozdzielczość sensora, wydajność trybu seryjnego, parametry ekranu podglądu i wizjera. Są też różnice, Sony nie ma trybu wideo 4K, ma za to wbudowany moduł stabilizacji obrazu. Canon z kolei wydajniejszy (w założeniu i na papierze) moduł AF, co jest konsekwencją kilku lat różnicy w rozwoju technologii. Tyle, że najnowsze aparaty Sony z serii A7 znowu stawiają bardzo wysoko poprzeczkę.

Korpus Sony A7II kupimy w cenie 4300 - 4800 złotych co daje sporo większe pole do popisu przy zakupie obiektywu. Dlatego wiele osób może patrzyć się na Canona EOS RP jako błąd, albo spóźniony mocno produkt. Zostawmy jednak tę dyskusję na boku, a skupmy się na istocie rzeczy czyli porównaniu Canona EOS RP i EOS R.

Lekki i mały Canon EOS RP - to fakt, który ma sens

Canon EOS RP jest ewidentnie lżejszy od modelu EOS R. Czuć to nawet bardziej w dłoniach niż widać na papierze. Jest też mniejszy i to sporo. Nawet w przypadku EOSa R mały palec mojej dłoni szukał często podparcia, a co dopiero w EOSie RP. Można jednak dostosować się do tego mniejszego korpusu, inaczej układając dłoń w uchwycie. W efekcie daje się dość wygodnie fotografować. Przyszło mi do głowy by porównać EOS RP do legendarnej lustrzanki EOS 300D, bo tamta tez wyróżniała się małymi wymiarami i była tanią propozycją dla marzących o systemowym aparacie. Nawet dzisiejszy Canon EOS 800D z sensorem APS-C jest mniejszy i cięższy niż pełnoklatkowy EOS RP.

Po chwili stwierdziłem jednak, że po latach doświadczenia z bezlusterkowcami warto też porównać gabaryty i wagę EOSa RP z bezlusterkowcami Panasonic systemu Mikro Cztery Trzecie.

Canon EOS RP waży bowiem około 485 gramów, czyli sporo mniej niż EOS 300D (ten był niemal tak ciężki jak EOS R), za to podobnie jak Panasonic Lumix G7. Wniosek? Da się zrobić niewielki lekki pełnoklatkowy korpus. No dobrze, Sony A7 II też ma podobne wymiary, ale jest cięższy (ta ciężkość może być oczywiście konsekwencją zastosowania mechanizmu stabilizacji obrazu).

Aparaty postawione na płaskiej powierzchni

Lekkość potrafi być minusem zdaniem zaawansowanego fotografa, lecz po podłączeniu obiektywu 24-105 mm, całość bardzo dobrze balansuje w dłoni. Canon EOS R z tym samym obiektywem już nie wydaje się znacząco cięższy. Choć nadal jest większy, co łatwo zauważyć odkładając aparaty na stół. Canon EOS RP przechyla się na boki, bo tubus obiektywu wystaje poza obrys korpusu.

Pokrętło trybów zamiast wyświetlacza - dla amatora lepsze rozwiązanie

Dostęp do elementów kontrolnych jest podobny, a śmiem nawet sądzić, że w rękach mniej zaawansowanego użytkownika pokrętło trybów bardziej zachęci do ich zmiany niż przycisk Mode i wyświetlacz pomocniczy. W menu aparatu jest też tryb asystenta, podobnie jak w prostych lustrzankach, ukłon w stronę początkujących fotografów.

Sensor po zdjęciu obiektywu w EOS RP będzie zawsze odkryty, w EOS R domyślnie przesłonięty

Braku paska dotykowego (nad kciukiem) w EOS RP nie żałuję, bo w żaden sposób nie potrafiłem przekonać się do korzystania z jego (podobno niewątpliwych) zalet. Ekrany podglądu w obu aparatach są uchylno-obrotowe i choć ten z EOS RP ma mniejszą przekątną, rozmiar ramki jest prawie identyczny.

Zwiększenie rozmiaru niekoniecznie wskazane, ale bardzo przydatne

Jeszcze opisując papierową specyfikację Canona EOS RP zakładałem, że dodatkowy grip będzie lubianym akcesorium. I faktycznie, ten lekki dokręcany do korpusu dodatek zwiększa bardzo wygodę trzymania aparatu. Dużym plusem jest możliwość wymiany akumulatora i karty bez zdejmowania tej dokręcanej części.

Różnice w rozmiarze korpusów najlepiej obrazuje zdjęcie z boku

Wizjer elektroniczny - różnice są, lecz to nie problem

Istotnym dla mnie etapem mojego porównania obu pełnoklatkowych korpusów był wizjer elektroniczny. Różnicę widać na pierwszy rzut oka. Wizjer z EOSa R jest jaśniejszy i daje czystszy obraz. Niemniej to co serwuje nam EOS RP również należy ocenić dobrze. Obraz jest na tyle duży (powiększenie 0,7x), podobnie jak źrenica wejściowa, że oko nie musi męczyć się próbując ogarnąć całość wyświetlanego kadru.

Zatem różnice są, ale dla użytkownika EOS RP nie będzie to problemem.

Porównanie podstawowych parametrów Canon EOS RP i EOS R

Na pomarańczowo zaznaczone najistotniejsze różnice pomiędzy aparatami.

Podsumowanie - dni lustrzanek jako aparatów dla mas policzone

Pora na konkluzję tego krótkiego porównania dwóch bezlusterkowców, które tworzą system EOS R. Canon dość ostrożnie, biorąc pod uwagę możliwości sprzętowe, pokazuje że pełna klatka to dla niego przyszłość. I tym samym pokazuje, że dalsze losy systemu EOS M (bezlusterkowce Canon z sensorem APS-C) można rozpatrywać tylko jako losy systemu dla bardzo początkujących użytkowników. A i to nie musi być moim zdaniem pewne.

Canon EOS RP w krytycznych oczach osób, które śledzą rynek bezlusterkowców i wiedzą jak duże mogą mieć wymagania, może być aparatem niepotrzebnym. Z drugiej jednak strony, tenże aparat to pełna klatka, która za rok, za dwa lata będzie pewnie jeszcze tańsza. Stanowi element ogromnego ekosystemu jaki przez lata stworzył Canon. I jest kolejnym argumentem potwierdzającym pogląd, że dni lustrzanek jako aparatów dla mas są policzone.

Canon EOS RP (ewentualnie jego następca) ma szansę stać się dla tego producenta tym samy co kilkanaście lat temu wspomniany Canon EOS 300D. Jeśli Canon dobrze to rozegra, a użytkownicy zrozumieją, że EOS RP potrafi robić świetne zdjęcia, nie widzę przeciwskazań.

Źródło: Canon, inf. własna