Recenzja It Takes Two – rewelacyjna gra dla dwojga

Kochacie gry kooperacyjne? No ba, też pytanie. No bo kto nie lubi chwycić za gamepada wraz ze swoją drugą połówką, siostrą, bratem, dzieckiem bądź kumplem i pobawić w gry na dwie osoby na jednym komputerze czy konsoli. Aż dziw, że tego typu produkcji jest tak mało. Bo nie chodzi mi tutaj o tytuły, w których tryb kooperacyjny jest jedynie miłym dodatkiem, a takie, które uczyniły z tego esencje rozgrywki. Przykład? Słynne już Overcooked bądź całkiem zabawne Moving Out.

Czasami zdarzają się jednak prawdziwe kooperacyjne objawienia. Pierwszym z nich było niewątpliwie A Way Out – produkcja, która pokazała, że i emocjonującą przygodę można zamienić w zaskakująco oryginalną grę dla dwóch osób. Drugie pojawi się już za chwilę i będzie nim It Takes Two – kolejny szalony projekt studia Hazelight i Josefa Faresa, bez którego nie byłoby A Way Out.

Jak zapewne wiecie z mojej zapowiedzi It Takes Two, już pierwsze dwie godziny tej szalonej zabawy zrobiły na mnie kolosalne wrażenie. Między innymi dlatego, gdy dostałem wcześniejszy dostęp do pełnej wersji, postanowiłem, że tym razem nie mogę sam podejść do recenzji. Wszak jakby nie patrzeć to gra dla dwóch, przydałoby się więc i drugie, bardziej świeże, spojrzenie. Zaprzągłem więc do wspólnej rozgrywki Jakuba. Co z tego wynikło przeczytacie poniżej.

Okiem gracza, który na It Takes Two nie czekał ani trochę

Jakub Jakubowicz

W 2018 roku w moje ręce trafiła produkcja A Way Out, która opowiadała historię dwóch więźniów czmychających z więzienia. Był to tytuł o tyle ciekawy, że łączył kooperację dwóch graczy z iście hollywoodzką narracją… A w każdym razie taki był zamysł, bo efekt końcowy, ogrywany przeze mnie w duecie z kolegą, zanudził mnie na śmierć. Zastanawiacie się pewnie, po co piszę o tamtej niezbyt ciepło przyjętej przeze mnie grze sprzed paru lat. Ano, robię to dlatego, że tamten tytuł był ostatnim dziełem twórców It Takes Two i poprzednią podjętą przez nich próbą opracowania oryginalnej kooperacyjnej formuły rozgrywki. 

Takich żarcików w It Takes Two jest sporo:)

Teraz rozumiecie więc pewnie, dlaczego na It Takes Two nie czekałem w napięciu ani, po prawdzie, wcale. Spodziewałem się kolejnego nudziarstwa nie do strawienia. Tymczasem nowa produkcja Hazelight od wejścia zaskoczyła mnie prawdziwą eksplozją kreatywnych rozwiązań. Co rusz pojawia się nowa mechanika, która zmusza do wspólnego rozwiązywania zagadek przez graczy i współpracy opartej na planowaniu i refleksie. Zamiast monotonnego odkręcania śrubek w dwie osoby (tak, to kolejny traumatyczny „flashback” z A Way Out) tym razem mamy na przykład wspólne zadania oparte na tym, że jeden z graczy rzuca gwoźdźmi, a drugi tłucze co popadnie główką młotka. 

Może nie brzmi to szczególnie ciekawie, ale robi się dużo bardziej intrygująco, jeśli dodamy do tego, że świat It Takes Two to „świat olbrzymów”, w którym dwie szmaciane laleczki walczą o przetrwanie w walce na śmierć i życie ze sprzętami domowymi. Kiedy więc mówię o młotku i gwoździach, mam na myśli olbrzymi młot do rozwalania monstrualnych butelek czy huśtania się na wbitych w ścianę gwoździach wielkości oszczepu. A to tylko jedna mechanika, która prędko ustępuje miejsca innej, a ta kolejnej… 

Co tu dużo pisać - aż chce się pędzić dalej przez ten świat, by zobaczyć kolejne atrakcje wymyślone przez twórców, a także stawić czoła nietuzinkowym bossom, takim jak… rozklekotany odkurzacz! Dodam jeszcze, że sama formuła rozgrywki to nie jedyna rzecz, która trzymała mnie przy ekranie. Opisując moje wrażenia z It Takes Two nie mogę nie wspomnieć o olśniewającej warstwie audiowizualnej, zawrotnym tempie rozgrywki… no i historii. 

Ta ostatnia na poły wzrusza, na poły bawi do łez. Oto bowiem mała dziewczynka, chcąc zapobiec rozwodowi rodziców, nieświadomie zamienia mamę i tatę we wspomniane już kukiełki, a w tym karkołomnym przedsięwzięciu zrozpaczonej córeczce pomaga ożywiony poradnik dla par, który nie wiedzieć czemu gada z latynoskim akcentem. Zwariowane to It Takes Two, ale takiej feerii atrakcji i pomysłowości nie widziałem już dawno! Dla mnie bomba!

It Takes Two – czy warto kupić?

Odpowiedź na to pytanie może być tylko jedna – tak, oczywiście, że warto, ale tylko gdy masz pewność, że podczas zabawy nie pokłócisz się ze współgraczem. A wierzcie nam, o to wcale nie trudno. Szczególnie, gdy w zabawie nie pomaga fruwająca dookoła kamera i czasami przedziwne zachowanie fizyki w grze. O narastającą frustrację wówczas nietrudno.

Jeśli jednak uda Wam się przezwyciężyć ewentualne kłótnie o to co kto zrobił źle powtarzając po raz n-ty dany fragment gry to w It Takes Two będziecie się świetnie bawić. Dawno nie widziałem tak zaskakujących pomysłów na wspólną rozgrywkę i sądzę, że i Wam to uczucie się udzieli. I choćby dlatego nie powinniście przejść koło tego tytułu obojętnie. Kto wie, może nawet nie będziecie musieli go kupować, bo któryś z Waszych znajomych zaprosi Was do wspólnej zabawy. Wówczas lepiej nie odmawiajcie i skorzystajcie z takiego darmowego dostępu – inaczej stracicie całe mnóstwo frajdy.

Ocena It Takes Two:

• świetny pomysł na kooperacyjną kampanię
• miejscami wizualnie olśniewająca
• dźwięk też dorównuje graficznym fajerwerkom
• lekka, dowcipna, ale i wzruszająca opowieść
• mnóstwo (dosłownie – mnóstwo!) oryginalnych mechanik, zagadek i rozwiązań
• ciekawe pomysły na zaangażowanie graczy we współpracę (a niekiedy też rywalizację)
• zaskakuje na każdym kroku
• wciąga aż trudno się oderwać od zabawy 
   
• niekiedy bardzo frustrująca kamera
• żarty nie wszystkim przypadną do gustu
• sterowanie mogłoby być niekiedy trochę bardziej intuicyjne
   
• Grafika:
   dobry plus
• Dźwięk:
   bardzo dobry
• Grywalność:
   dobry plus

Ocena ogólna:

92% 4,6/5

Grę It Takes Two na potrzeby niniejszej recenzji otrzymaliśmy bezpłatnie od polskiego wydawcy gry - firmy Electronic Arts Polska

Oto co jeszcze może Cię zainteresować:

• Graliśmy w It Takes Two, gra miażdży. Szykujcie się na hit!
• Najbardziej oczekiwane gry 2021 roku na PC i konsole
• Wiemy już jak będzie wyglądać Mass Effect Legendary Edition! Szykuje się miły powrót do przeszłości