To co jest najmocniejszym elementem systemów serwerowych Synology to ich oprogramowanie rozruchowe, a właściwie należałoby mówić o systemie operacyjnym - Synology DiskStation Manager. Dzięki zastosowaniu we wszystkich serwerach Synology tego samego typu systemu ich obsługa staje się niezwykle prosta i intuicyjna. Nawet jeśli do tej pory nie mieliśmy do czynienia z konfiguracją serwerów sieciowych pamięci masowych to pierwszy kontakt z okienkowym DSM w wersji 4.2 nie będzie dla nas problemem. Świetnie dopracowane elementy menu, skalowalne okna, obszerna pomoc pozwalają na szybkie zorientowanie się w coraz to bardziej rozbudowanym systemie operacyjnym opartym o Linuxa.
Synology powoli odchodzi od niezbyt wygodnego mechanizmu instalacji systemu na swoich NAS-ach. Zamiast stosowania narzędzia Synology Assistant (dołączone do zesatwu na płycie CD) pierwsze uruchomienie serwera NAS przeprowadzamy online a sam system pobierzemy wprost z internetu. W tym celu należy podłączyć serwer do domowej sieci LAN, włączyć go i poczekać na uruchomienie, które sygnalizowane jest dźwiękiem. Następnie w dowolnej przeglądarce internetowej wpisać adres: find.synology.com. Dzięki temu uzyskamy dostęp do prostego kreatora, który przeprowadzi nas przez proces wstępnej instalacji i konfiguracji serwera NAS.
W jednym z kroków podajemy dane administratora (login i hasło) a także decydujemy czy zainstalujemy oprogramowanie z płyty CD dołączonej do zestawu czy też pobierzemy je z internetu. Instalacja systemu trwa około 10-12 minut i jest zależna od prędkości naszego połączenia internetowego. Po zakończeniu instalacji możemy zalogować się do systemu DSM.
Jak zabrać się do dalszego ustawiania NAS-a? Mamy już wstępnie skonfigurowaną jednostkę serwerową. W pierwszym z kroków warto przyjrzeć się chwilę dostępnym możliwościom kreowania powierzchni dyskowych. Montując w DS213j 2 dyski twarde o pojemności do 4 TB możemy uzyskać maksymalną powierzchnię 8 TB. Sposób jej zagospodarowanie jest zależny tylko i wyłącznie od nas, zaś serwer oferuje możliwość tworzenia 2 typów macierzy RAID:
- RAID 0 - łączy co najmniej 2 dyski twarde do tworzenia wolumenu/grupy dysków bez żadnego mechanizmu ochrony danych. Jeśli którykolwiek z dysków ulegnie awarii, dane w wolumenie/grupie dysków zostaną utracone.
- RAID 1 - łączy od 2 do 4 dysków twardych, aby utworzyć wolumen/grupę dysków. System zapisze identyczne dane na każdym z dysków twardych. Integralność danych jest chroniona, gdy przynajmniej jeden dysk znajduje się w stanie normalnym. Dostępna pojemność wolumenu/grupy dysków równa jest rozmiarowi najmniejszego z dysków.
Dodatkowo Synology pozwala na utworzenie systemu JBOD, który łączy co najmniej 2 dyski twarde, aby utworzyć wolumen/grupę dysków. Dostępna pojemność wolumenu/grupy dysków równa jest całkowitej pojemności wszystkich dysków. JBOD umożliwia łączenie dysków twardych o różnych rozmiarach. Jeśli nie chcemy stosować macierzy RAID lub posiadamy tylko jeden dysk twardy możemy zastosować wolumeny podstawowe - czyli konfigurować każdy z dysków jako oddzielne wolumeny. Jeśli zależy nam na bezpieczeństwie, optymalizacji miejsca a także szybkości to warto zastanowić się nad jeszcze jednym rozwiązaniem, które jest autorskim mechanizmem Synology. To Synology Hybrid RAID. SHR w inteligenty sposób optymalizuje powierzchnię wolumenów i jest szczególnie polecany dla dysków o różnych rozmiarach, zapewnia jednocześnie ochronę przed awarią jednego z dysków. Mechanizm RAID SHR we wcześniejszych wersjach DSM był nieco wolny. W przypadku DS213j sytuacja zmieniła się diametralnie o czym przekonamy się w testach.
Tworzenie wolumenów oraz grup dysków przeprowadzamy w aplecie Zarządzanie przechowywaniem. Choć mamy do dyspozycji 2 dyski to oprócz ustalenia typów macierzy RAID warto przyjrzeć się opcji Grupa dysków. Pozwala ona na tworzenie w ramach macierzy odrębnych wolumenów. Utworzenie Grupy dysków pozwoli jednocześnie na skalowanie powierzchni w ramach określonej grupy i dostępnej wolnej przestrzeni. Z kolei niezagospodarowana wolna przestrzeń może być w przyszłości dowolnie przydzielana do określonego wolumenu z grupy. Tworzenie odpowiednich typów macierzy i wolumenów pozwala również na dowolną wyminę dysków i zwiększanie ich pojemności.
Aplet Zarządzanie przechowywaniem został dodatkowo wyposażony w przystawkę Zarządzanie HDD gdzie możemy sprawdzić stan obydwu pracujących dysków twardych. DSM oferuje także monitorowanie stanu S.M.A.R.T, podgląd temperatury oraz utworzenie harmonogramu testów sprawdzających sprawność dysków.
Dużym atutem serwerów Synology zarówno tych klasy biznesowej ale także prostych jednostek domowych jak DS112j czy DS213j jest obsługa protokołu iSCSI. Pozwala ona na tworzenie jednostek LUN oraz celów iSCSI, które następnie można wykorzystać w sieci domowej. Cele iSCSI można zastosować jako magazyny dla maszyn wirtualnych czy też jako klasyczne powierzchnie dyskowe dla komputerów domowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu możemy w prosty sposób scentralizować określone powierzchnie dyskowe i współdzielić zasoby bez konieczności dostępu do nich przez sieć LAN.
Kolejnym ważnym elementem jest utworzenie użytkowników oraz grup użytkowników. W przypadku niewielkich sieci domowych oraz małych biur stosuje się najczęściej środowisku grupy roboczej a liczba użytkowników to kilkanaście osób. W takim przypadku warto każdemu z użytkowników założyć odrębne konto by móc w prosty sposób przydzielać dostęp do określonych zasobów serwera. Tę czynność wykonujemy w aplecie Użytkownicy. DSM pozwala na utworzenie do 512 kont użytkowników i do 128 grup. Konta można zakładać ręcznie lub też wykonać import nazw, ustawień oraz haseł ze specjalnie przygotowanego pliku. Dla każdego z użytkowników w momencie jego tworzenia możemy przydzielać dostęp do istniejących już zasobów sieciowych, przydzielać limit pojemności dla każdego z wolumenów, dodawać dostęp do aplikacji czy limity prędkości dla poszczególnych usług. Jeśli w sieci znajduje się więcej użytkowników, którzy zajmują się odrębnymi czynnościami to możemy każdego z nich przydzielić do grupy użytkowników i w prosty sposób dla niej konfigurować uprawnienia dostępu a nie dla każdego użytkownika z osobna.
