Łącze światłowodowe o przepustowości 2 Tbps - testy Huawei i Vodafone powiodły się

Nie wydajność procesorów, ani pojemność pamięci masowych, a ograniczenia w prędkości przesyłu danych, stanowią największą przeszkodę we wdrażaniu ambitnych projektów IT. Najważniejszym graczem w świecie technologii optycznych o wysokiej przepustowości jest obecnie Huawei (dane Ovum za 3kw. 2012), który częściej w naszym serwisie pojawia się jako dostawca ciekawych budżetowych smartfonów. Koncern ten wspiera także edukację przyszłych adeptów wydziałów informatyczno-telekomunikacyjnych.

Huawei pracuje nad wydajnymi technologiami przesyłu danych na etapie ostatniej mili (gigabitowe łącza DSL), a także nad zwiększeniem wydajności magistrali dalekiego zasięgu. Ostatnim osiągnięciem w tej drugiej dziedzinie jest pomyślne zakończenie terenowych testów łączy optycznych o przepustowości 2 Tbps dla pojedynczego kanału transmisyjnego.

Zapewne przypominacie sobie doniesienia o rekordach NECa i innych japońskich instytucji. Tam słowo światłowód zestawialiśmy z prędkościami ponad 100 Tbps. Trudno jednak porównywać te dwa wyniki. Rezultaty NEC osiągnął stosując eksperymentalne sieci. Huawei zadowolił się realnie istniejącą siecią Vodafone, które udostępniło swoją infrastrukturę na terenie Niemiec. Całkowity dystans, na jaki dokonano przesyłu danych wyniósł 3325 kilometrów.

Uzyskana prędkość jest 20-krotnie większa, niż w przypadku coraz powszechniejszych komercyjnych łączy 100 Gbps i 5 razy większa niż poprzednie rekordowe osiągnięcia Huawei z 2012 roku. Ogrom prędkości ilustrowany jest słowami „przesył 40 filmów HD w ciągu jednej sekundy”. Można także powiedzieć inaczej. Ponad 250 tysięcy odbiorców, czyli niewielkie miasteczko, może jednocześnie strumieniować treści HD.

Taki zapas przepustowości wcale nie jest marnotrawstwem, gdyż wymagania rynku operatorskiego rosną w bardzo szybkim tempie. Coraz więcej instytucji zaczyna przekonywać się do usług chmurowych (choć nie każda z tych usług zasługuje na takie określenie), a komfort korzystania z takich rozwiązań w dużym stopniu zależy od szybkości łączy.

Projekt Huawei i Vodafone wykorzystuje sieć WDM (ang. wavelength division multiplexing), czyli taką, w której w pojedynczej wiązce światła mamy wiele kanałów z danymi. Prototypowa sieć WDM Huawei może dzięki połączeniu wielu kanałów 2 Tbps osiągnąć łączną przepustowość 56 Tbps.

Dla zainteresowanych kilka szczegółów technicznych. Podczas testów wykorzystano techniki przetwarzania cyfrowego sygnału, korekty błędów i modulacji - flex oDSP (Flex-Optical Digital Signal Processing), super SD-FEC (soft decision forward error correction) i flex modulation format. Wykorzystano bezdyspersyjne światłowody G.652 i wzmacniacze światłowodowe domieszkowane erbem (EDFA). Sygnał w trakcie transmisji nie podlegał regeneracji. Dane były wprowadzane do kanału transmisyjnego z wykorzystaniem techniki PDM-16QAM (ang. polarization-division-multiplexed 16-ary quadrature-amplitude modulation) lub Nyquist PDM-QPSK (ang. polarization-division-multiplexed quadrature-phase-shift-keying). W pierwszym przypadku osiągnięto zasięg 1500 kilometrów, a w drugim wspomniane rekordowe 3325 kilometrów.

Źródło: Huawei