Leica M-Monochrom: pełnoklatkowy aparat cyfrowy robi tylko czarno-białe zdjęcia

Leica rzadko prezentuje kilka aparatów jednocześnie, a teraz pokazała aż trzy cyfrówki. Najciekawiej prezentuje się dalmierzowiec Leica M-Monochrom, który został pozbawiony filtrów przed sensorem - oznacza to, że ten 18 Mpix aparat może wykonywać jedynie czarno-białe zdjęcia. Dwa pozostałe aparaty to Leica X2 i Leica V-Lux 40.

Prawie każdy aparat cyfrowy ma matrycę, która potrafi rejestrować jedynie obraz monochromatyczny (wyjątek Foveon X3). To, że otrzymujemy obraz kolorowy, to zasługa filtrów umieszczanych przed sensorem i programowej interpolacji barwnej. Ale skoro czarno-białe zdjęcie z kolorowego można zrobić za pomocą kilku kliknięć myszą, to jaki mamy zysk z Leica M-Monochrome?

Po co usuwać filtry i utrudniać wykonywanie zdjęć kolorowych (da się je zrobić jednak tylko w przypadku statycznych scen - konieczne filtry koloru i kilka ujęć)?

Rangefinder to klasyczna formuła aparatu, z wbudowanym dalmierzem optycznym. Pozwala manualnie i precyzyjnie ustawiać ostrość.

Jednak monochromatyczne zdjęcie wykonane bezpośrednio aparatem zawsze będzie lepsze niż takie, które powstało w komputerze. Stosując bowiem filtry barwne zmieniamy parametry dla części pikseli (widzą w różnych długościach fal) i negatywnie wpływamy na ich efektywną czułość.

Wynikowy obraz kolorowy, choć w dużym stopniu odpowiada rzeczywistości, nie jest idealnym jej odzwierciedleniem. To samo dotyczy zdjęć czarno-białych, które wygenerowano ze zdjęć kolorowych za pomocą filtra programowego.

Osoby przyzwyczajone do kolorowej fotografii może zaskoczyć bogactwo wyrazu zdjęć czarnobiałych wykonanych przez filtry o różnych kolorach. Tutaj zdjęcie z Leica M-Monochrome i obiektywu z założonym filtrem pomarańczowym (bardzo popularnym w fotografii czarno-białej). Aby zobaczyć oryginał, kliknij na zdjęcie (uwaga - duży plik).

Usuwając filtry barwne sprzed pikseli pozwolono każdemu z nich widzieć światło białe, co pozwala im prawidłowo rejestrować jasność i otrzymać wyjątkowo ostre zdjęcia (brak również filtra AA). I taki cel od strony technicznej przyświecał zapewne Leice. Oczywiście pytanie, czy skórka warta wyprawki? Kto zauważy korzyści z czarno-białej fotografii?

Leica uzasadnia wprowadzenie oryginalnego aparatu rosnącą popularnością fotografii czarno-białej (jednak w tym przypadku grono odbiorców będzie dość wąskie). Leica M-monochrom ma zyskać również popularność w kręgach fotografii prasowej i artystycznej, gdzie kładzie się bardzo duży nacisk na techniki wyrazu.

Teoretycznie można aparat polecić również osobom zajmującym się astronomią, ale takiego przeznaczenia Leica raczej nie brała pod uwagę i umieściła przed matrycą filtr IR.

Jako w pełni monochromatyczny aparat cyfrowy Leica M-monochrom oferuje tryb wyświetlania histogramu dla danych RAW. Parametry aparatu prezentują się następująco:

Ostatnia ważna informacja to cena. Leica M-monochrom będzie kosztowała 6120 euro. Jeśli zechcemy kupić aparat w zestawie z nowym obiektywem Leica APO-Summicron-M 50 mm f/2 ASPH (widoczny na zdjęciach), kwotę będzie trzeba podwoić. Czy Leica nie przesadziła z ceną? Oceńcie sami.

Oprócz aparatu do fotografii czarno-białej, Leica zaprezentowała jeszcze dwa inne aparaty. Jeden z nich, Leica X2 można określić jako cyfrowość zaklętą w klasycznym korpusie. Mówimy tak dlatego, gdyż model X2 wykorzystuje sensor APS-C o rozdzielczości 16,2 Mpix, lecz ma niewymienny obiektyw o ogniskowej odpowiadającej 36 mm. Ze względu na cenę prawie 2000 dolarów, aparat ten zainteresuje raczej niewielkie grono entuzjastów, którzy poświęcą uniwersalność konstrukcji dla doskonałej jakości zdjęć (tak było przynajmniej w poprzednim modelu).

Zamiast wizjera optycznego można skorzystać z wysokiej jakości (1440 tys. punktów) opcjonalnego wizjera optycznego. Oryginalną cechą aparatów Leica X jest okrągła obudowa wbudowanej lampy błyskowej typu pop-up.

Trzecia z zaprezentowanych cyfrówek to model Leica V-Lux 40. Należy on do tradycyjnej już dla Leica serii, która jest w bardzo dużym stopniu klonem aparatów Panasonic TZ wydanych przez japoński koncern w podobnym okresie. Nic w tym dziwnego, gdyż Leica i Panasonic ściśle ze sobą współpracują.

Leica V-Lux 40 jest pod względem parametrów kopią Panasonic TZ30. Również wygląd jest podobny, ale Leica kontynuuje wzornictwo starszych modeli TZ, podczas gdy Panasonic zmodyfikował uchwyt dłoni i zmniejszył wysokość poprzez wyprofilowanie górnej części obudowy.

Podstawowe parametry Leica V-Lux 40 to:

• sensor: 14,1 Mpix, 1/2,33 cala
• obiektyw: 24-480 mm ; f/3,3-6,4
• ekran LCD: 3 cale, rozdzielczość 460 tysięcy punktów
• wymiary i waga: 105 x 59 x 28 mm i 210 gramów
   

Więcej o aparatach cyfrowych:

• Olympus Tough TG-1 iHS: mocny i wodoodporny aparat z jasnym obiektywem i ekranem OLED
• Mamiya Leaf Credo: matryca 80 megapikseli średniego formatu z USB 3.0
• IKEA KNÄPPA: aparat cyfrowy z kartonu z optycznym wizjerem
• Nikon D7000 lub Nikon 1 V1: jeśli kupiłeś taki aparat to sprawdź czy ma sprawny akumulator
• Samsung NX20, NX210 i NX1000 - specyfikacja

Źródło: Leica