Windows 10. To nie jest system dla mocnych komputerów

Chcesz kompilować przeglądarkę Chrome, więc kupujesz porządny komputer za niemałe pieniądze. Stawiasz na wysokiej klasy SSD (by osiągnąć pożądaną szybkość i być pewnym niezawodności), montujesz 64 GB pamięci operacyjnej, która powinna dobrze współpracować z 24-rdzeniowym/48-wątkowym procesorem, a na koniec instalujesz aktualny system operacyjny do zastosowań wszelakich, czyli Windows 10. Okazuje się, że ten ostatni krok każe zapomnieć o wysokiej wydajności.

Historia nie jest fikcją, lecz autentyczną sytuacją, w jakiej znalazł się Bruce Dawson z bloga Random ASCII. Odkrył on, że komputer kompletnie nie radzi sobie ze współpracą z systemem Windows 10 (a może raczej należałoby napisać, że to „Dziesiątka” nie poradziła sobie z tak mocnym sprzętem). Jak napisał sam autor: „to nie jest tak, że mam 24-rdzeniowy procesor i nie mogę ruszyć myszką, lecz mam 24-rdzeniowy procesor i DLATEGO nie mogą ruszyć myszką”.

Problem polegał na tym, że podczas kompilowania Chrome’a komputer zwalniał tak bardzo, że dochodziło do poważnych zacięć. Dawson zaczął więc szukać jego źródła. Pierwszy pomysł: zbyt duże obciążenie rdzeni. To nie był jednak dobry trop, bo szybko okazało się, że najczęściej nie przekracza ono nawet 50 proc. Bliższe przyjrzenie się temu, jak zachowują się poszczególne procesy (których środowisko kompilacji Chrome zawsze stara się uruchomić jak najwięcej) przyniosło jednak rozwiązanie zagadki.

Winowajcą okazała się funkcja NtGdiCloseProcess, która blokuje na pewien czas zamykane procesy. Każdy zamykany proces walczył o dostęp do funkcji i musiał czekać na swoją kolej. A że tak potężny procesor pozwala stworzyć tak wiele procesów, Windows 10 nie radził sobie z natłokiem pracy i wydajność malała z minuty na minutę, z czasem skutecznie uniemożliwiając normalne korzystanie z komputera.

Co ciekawe, Dawson przeprowadził dodatkowy eksperyment na laptopie z WIndows 10 i czterordzeniowym procesorem oraz prawie dziesięcioletniej maszynie z czterordzeniowym procesorem Intel Core 2 Q8200 i systemem Windows 7. Efekt? Na tej drugiej procesy tworzyły się oczywiście wyraźnie wolniej, ale za to ich niszczenie (w przeciwieństwie do konkurenta) przebiegało bez żadnych problemów – równolegle. Wygląda więc na to, że coś niedobrego stało się podczas tworzenia „Dziesiątki”.

Microsoft wie już o tym problemie i zapowiada jego dogłębną analizę. Jego programiści już teraz pracują podobno nad tym, by szczegółowo zrozumieć, co dokładnie poszło nie tak. Pozostaje mieć nadzieję, że efektem tych działań rzeczywiście będzie eliminacja błędu, który sprawia, że dziś Windows 10 nie jest systemem dla mocnych komputerów.

Źródło: Random ASCII. Foto: pholies/Pixabay (CC0)