Test telewizora Samsung 55MU7002 – ładny, fajny i „premium”
Telewizory

Test telewizora Samsung 55MU7002 – ładny, fajny i „premium”

przeczytasz w 5 min.

Po 49-calowym telewizorze Samsunga z serii MU7002, czas na test większego modelu 55MU7002. Czy będzie lepszy od mniejszego brata?

Ocena benchmark.pl
  • 4/5
Plusy

- wysoka ostrość obrazów ruchomych (matryca 120Hz),; - ostry jak żyleta ruch w trybie WRLED (dla zaawansowanych użytkowników),; - bardzo dobry kontrast (lepszy niż w 49MU7002),; - niezłe (pastelowe) odwzorowanie barw w ustawieniach fabrycznych,; - wielostopniowa regulacja upłynnienia ruchu,; - bogate dobre opcje kalibracyjne,; - niski input lag.

Minusy

- średnia jasność w trybie HDR – nieco ponad połowa z deklarowanych 1000 cd/m^2,; - niska selektywność tonalna w trybie HDR,; - brak możliwości wyłączenia „local dimming” (frame dimming działa non-stop),; - bardzo zgrubne wygaszanie stref podświetlenia,; - rozjaśniona charakterystyka jasności w trybie HDR,; - kolory bledną pod kątem (matryc VA).

Samsung 55MU7002 jest telewizorem z płaskim ekranem o rozdzielczości 3840 x 2160 pikseli.

Samsung 55MU7002 - test telewizora

W 55MU7002 zastosowano wyświetlacz LCD typu VA pochodzący najprawdopodobniej od firmy Samsung Display. Subpiksele mają konwencjonalną strukturę RGB, ale nieco inną niż w modelu 49MU7002.

Samsung 55MU7002 - stróktura subpixeli

Najważniejsze cechy:

Wyświetlacz (przekątna):49 cali
Wyświetlacz (rozdzielczość):3840x2160
Podświetlanie ekranu:LED
Złącza:4 x HDMI, 3 x USB, 1 x Ethernet, optyczne, słuchawkowe
Technologia 3D:nie
Tuner TV:DVB-C, DVB-T2, DVB-S2
Wyświetlacz (rodzaj):płaski

Skrócone wyniki testu:

 

Kontrast

Współczynnik kontrastu ANSI jest bardzo dobry ‒ wyższy niż 49MU7002 i niemal identyczny jak w droższym Sony 55XE9005. Czerń, jaką oferuje matryca VA zapewnia przyjemność z oglądania nawet w nocy – obejrzałem kilka filmów w całkowicie ciemnym pomieszczeniu i nie czułem żadnego dyskomfortu jak w telewizorach z matrycami IPS (wprost przeciwnie). Charakterystyka jasności jest nieco podbita (ale mniej niż 49MU7002) w obszarze bieli i jasnych szarości, co oznacza, że po teoretycznym „wyprostowaniu” gammy współczynnik kontrastu byłby nieco niższy niż w ustawieniach fabrycznych.

Kolory standardowe

W ustawieniach fabrycznych trybu „film” odwzorowanie barw jest bardzo podobne do tego z 49MU7002. Cztery kolory (R,B,Y,M) przekraczają próg postrzegalności (3,0), a głównym odstępstwem od wzorca nie są błędy odcienia, lecz nieco zbyt małe nasycenie większości barw. Niedosycony jest głównie czerwony (na wszystkich poziomach nasycenia) oraz, w mniejszym stopniu ‒ zielony. Z kolei żółty jest lekko przesunięty w stronę zieleni – podobnie jak w 49MU7002. Pod kątem kolory bledną w sposób typowy dla większości matryc typu VA, z wyjątkiem czerwonego, którego degradacja jest największa – pod dużym kątem zmienia się on w dość wyblakły … brudnopomarańczowy. W związku z tym oglądanie na wprost jest wysoce wskazane.

Samsung 55MU7002

W sumie odwzorowanie barw przez 55MU7002 powinno przypaść do gustu wszystkim tym, którzy nie lubią przesyconych kolorów, preferując bardziej pastelowe odcienie. Z kolei ci, którzy planują zlecić kalibrację telewizora powinni wiedzieć, że choć 55MU7002 dysponuje dużymi bardzo bogatymi opcjami kalibracyjnymi, to praktyczne możliwości telewizora w tym zakresie są nieco ograniczone, bowiem przy większych korekcjach system zarządzania kolorami (CMS) niestety powoduje posteryzację. Pomimo tego, po kalibracji balansu bieli do telewizora nie miałem większych zastrzeżeń i oglądało mi się go bardzo przyjemnie.

Szeroka paleta barw

Samsung 55MU7002 jest w stanie odwzorować szeroką paletę barw. Do tego celu wykorzystano nie kropki kwantowe (jak w QLED-ach i ubiegłorocznych SUHD), lecz diody LED pokryte specjalnym luminoforem. Rozwiązanie to daje pokrycie przestrzeni DCI w około 78%, co jest niezłym wynikiem.

Samsung 55MU7002 - paleta kolorów

Warto wspomnieć, że istnieje kilka metod pomiaru pokrycia przestrzeni DCI. Wybrana przeze mnie metoda wykorzystująca CIE1931xy daje niższe wyniki niż ta oparta na CIE1976uv. Z kolei producenci podają pokrycie wg tej drugiej metody, bowiem daje ona większą wartość procentową pokrycia. Pomimo tego, zdaniem wielu specjalistów, metoda oparta na CIE1931xy jest bardziej miarodajna.

Jasność w trybie HDR

Podobnie jak w 49MU7002, pomimo deklarowanych 1000 nitów (tzw. HDR1000), egzemplarz testowy (firmware 1123) nie był w stanie jej osiągnąć w trybie „film”. Telewizory Samsunga zazwyczaj próbują trochę oszukiwać w trakcie pomiaru i z chwilą gdy wykryją plik testowy chwilowo przesterowują diody LED aby pokazać jak najwyższą jasność szczytową. Z tego względu zmodyfikowałem procedurę testową i teraz jako maksymalną jasność w trybie HDR nie podaję luminancji osiągniętej po 5 sekundach od początku pomiaru, lecz jasność, którą telewizor jest w stanie utrzymać przez większość czasu w trakcie dwuminutowego pomiaru. Moim zdaniem odzwierciedla to znacznie lepiej możliwości wyświetlacza w trybie HDR, zwłaszcza w przypadku telewizorów marki Samsung, których inżynierowie notorycznie stosują w tym trybie różne sztuczki i manipulacje, z zawyżaniem temperatury barwowej i chwilowym żyłowaniem jasności (przesterowywaniem diod LED) włącznie.

A efekt HDR? Dzięki jasności rzędu 537 cd/m^2 widać go, ale problemem jest niska rozdzielczość tonalna – telewizor nie jest w stanie pokazać detali na poziomie 1000 kandeli (nawet przy kontraście ustawionym na 0). Nie jest to jednakże nic szczególnego ‒ większość telewizorów w tej klasie cechuje niska selektywność tonalna w trybie HDR i 55MU7002 nie jest tu wyjątkiem (podobnie jak 49MU7002).

Samsung 55MU7002 - nóżki

Odwzorowanie ruchu

W przeciwieństwie do mniejszego modelu 49MU7002, Samsunga 55MU7002 wyposażono w matrycę LCD klasy 120Hz. Dzięki temu ostrość obrazów ruchomych jest wysoka, zwłaszcza przy niższych poziomach jasności obrazu (podświetlenie 0-6). Opcja "Wyraźny ruch LED" (WRLED) działa jeszcze lepiej niż w 49MU7002 zapewniając ostre jak żyleta obrazy ruchome, choć ze spadkiem jasności i migotaniem (ale za to bez echa widocznego w 60-hercowym 49MU7002 po lewej stronie poruszającego się obiektu).

Jeśli chodzi o kompensację (upłynnianie) ruchu, to do dyspozycji mamy następujące opcje:

AutoMotionPlusupłynnianie
Wył.brak
Autobardzo duże
Użytkownikaregulowane
Uż+WRLEDbardzo duże

Domyślne ustawienie (Użytkownika 10/3) jest bardzo dobre i stanowi niezły kompromis pomiędzy oryginalną płynnością, a przyjemną dla oka redukcją zacięć - moim zdaniem sprawdza się bardzo dobrze na większości materiałów. Czasem jednak warto zwiększyć płynność do 4-5.

Działanie systemu lokalnego wygaszania

Opcje układu „Local Dimming” to: wysoko, standardowy, niska – jak widać nie da się go wyłączyć. „Wysoko” jest domyślnym ustawieniem w trybie HDR, a „niska” – w SDR. Choć podświetlenie telewizora 55MU7002 to typowa „krawędziówka”, nawet w opcji „wysoko” telewizor nie stosuje wąskich pionowych pasów znanych z modeli QLED. Zamiast nich mamy kombinację szerokich pionowych pasów (na pół, a czasem nawet na ¾ ekranu) oraz ściemniania/rozjaśniania całej ramki obrazu (ang. frame dimming). Tak osiągnięty subiektywny rezultat jest raczej przeciętny, ale dzięki temu system wygaszania mniej ingeruje w oryginalny przekaz niż w telewizorach QLED. Szkoda tylko, że brak opcji całkowitego wyłączenia lokalnego wygaszania, co dla bezkompromisowych purystów jest warunkiem sine qua non zakupu telewizora. W 55MU7002 frame dimming działa niestety non-stop.

I tak, w często wykorzystywanej przeze mnie scenie z filmu Exodus, gdy Mojżesz zsuwa kaptur w domu Nuna, pasy na górze i dole ekranu na przemian rozjaśniają się i ściemniają, niemalże wariują, bowiem cała ramka obrazu jest raz ściemniana, raz rozjaśniana. Choć jest lepiej niż na przykład w telewizorach QLED z pasowym wygaszaniem, to nadal bez rewelacji dla zatwardziałych purystów. Z kolei na znanym pliku demonstracyjnym Sony „Contrast HDR”, pomimo opcji local dimming ustawionej na „Wysoko”, telewizor w ogóle nie wygaszał fragmentów sceny pionowymi pasami, dzięki czemu obraz wyglądał naprawdę blisko wzorcowego. Moim zdaniem, dzięki mniej agresywnemu, choć nadal niewyłączalnemu wygaszaniu, pod względem gry światło-cieni obrazowi z 55MU7002 dużo bliżej do wzorcowego niż temu z większości telewizorów QLED (gdzie mamy te nieszczęsne pionowe pasy), wyjąwszy oczywiście model 65Q9F.

Odtwarzane formaty plików z USB

avi
flv
mkv
mov
mp4
mts (z przeplotem)
mts (progresywne)
tp
wmv
4K > 2160

Również i w tej kategorii bez niespodzianek: jest znakomicie, choć (tradycyjnie dla Samsunga) bez obsługi plików wideo 4K o rozdzielczości pionowej większej od 2160 linii.

Opóźnienie sygnału (input lag)

Ze względu na awarię miernika, nie mogłem dokonać wiarygodnych pomiarów opóźnienia sygnału. Zdążyłem tylko zauważyć coś w rodzaju 20,x ms i sygnał się urwał, a miernik padł. Inni recenzenci podają wartości od 19 do 21 ms, co można uznać za wiarygodne i zbieżne z dotychczasowymi wynikami pomiarów telewizorów Samsunga tej klasy. Oczywiście 20 ms to bardzo dobry wynik.

Podsumowanie:

Zalety:

  • wysoka ostrość obrazów ruchomych (matryca 120Hz),
  • ostry jak żyleta ruch w trybie WRLED (dla zaawansowanych użytkowników),
  • bardzo dobry kontrast (lepszy niż w 49MU7002),
  • niezłe (pastelowe) odwzorowanie barw w ustawieniach fabrycznych,
  • wielostopniowa regulacja upłynnienia ruchu,
  • bogate dobre opcje kalibracyjne,
  • niski input lag,
  • spory prześwit pozwala postawić pod telewizorem odtwarzacz, dekoder lub nawet niski soundbar,
  • ponadprzeciętnie dobry dźwięk z niezłym basem (jak na telewizor),
  • świetny, przyjazny dla użytkownika system operacyjny z bogatymi funkcjami Smart,
  • atrakcyjny i nowoczesny wygląd,
  • regulowany rozstaw nóżek (dwa położenia),
  • dobry stosunek możliwości do ceny.

Wady:

  • średnia jasność w trybie HDR – nieco ponad połowa z deklarowanych 1000 cd/m^2,
  • niska selektywność tonalna w trybie HDR,
  • brak możliwości wyłączenia „local dimming” (frame dimming działa non-stop),
  • bardzo zgrubne wygaszanie stref podświetlenia,
  • rozjaśniona charakterystyka jasności w trybie HDR,
  • kolory bledną pod kątem (matryca VA),
  • zbyt zimna biel w ust. fabrycznych trybu film (SDR i HDR),
  • drobne problemy z działaniem systemu operacyjnego w wersji 1123.

Werdykt

W porównaniu z mniejszym bratem, tj. modelem 49MU7002, Samsung 55MU7002 ma nie tylko większy ekran, lecz przede wszystkim większy kontrast, jaśniejszy HDR, 120-hercową matrycę oraz ostrzejszy ruch. Czy jest zatem wart dopłaty 800-900 złotych? Moim zdaniem tak. W sumie, w starej szkolnej skali ocen, telewizor Samsung 55MU7002 to solidna „czwórka”. Ze względu na dobre parametry oraz wysokiej klasy multimedia i funkcje Smart, ten właśnie model dobrze sprawdzi się w roli uniwersalnego telewizora dla całej rodziny. Polecam.

dobry produkt benchmark.pl

80% 4/5

Komentarze

12
Zaloguj się, aby skomentować
avatar
Komentowanie dostępne jest tylko dla zarejestrowanych użytkowników serwisu.
  • avatar
    kjhank
    2
    Przecież od 55" jest regulacja ustawienia nóżek - dwie pozycje, bodajże ok. 110 i 90cm rozstawu w tym rozmiarze.
    • avatar
      ultramateo
      2
      Teraz mamy problem ten telewizor, czy UE55KS7000?
      Starszy model ma lepsze parametry wyświetlacza niż nowszy.
      • avatar
        Konto usunięte
        1
        fajny :)
        • avatar
          sidlinho
          0
          posiadam, fajny tv :)
          • avatar
            zielony888
            0
            Bezpośredni konkurent Philipsa 7502. Nawet oznaczenie modeli jest bardzo podobne. Ja bardzo lubię ambilight, więc wiadomo co bym wybrał, niemniej doceniam również starania Samsunga, bo ten model też mi się podoba.
            • avatar
              artur5272
              0
              A jak zachowuje sie tylna obudowa TV , nie będzie sie odklejała ? Bo trochę napaliłem się na ten model .
              • avatar
                edd13
                0
                Witam
                Szukam pilnie tv do 4 tys zł głownie do ps 4 pro i oglądania sportu głownie piłka nożna.Czy ten model to najlepsza opcja czy jest jeszcze coś na co można zwrócić uwagę ??