Znana z poprzednich układów technika wyświetlania trójwymiarowego (Stereoscopic 3D), wraz z pojawieniem się architektury Fermi doczekała się wreszcie rozszerzenia swojej funkcjonalności – nazywanego od teraz 3D Vision. Połączenie bezprzewodowych okularów, zaawansowanego oprogramowania oraz pojedynczego monitora stanowi tu podstawową osnowę dla uzyskania obrazu stereoskopowego.
Wraz ze sterownikami serii 256 światło dzienne ujrzy także w praktyce, w odpowiedzi na AMD Eyefinity, 3D Vision Surround. W przypadku NVIDII do wyświetlenia obrazu na trzech niezależnych monitorach w trybie stereoskopowym będziemy potrzebować dwóch układów GF100 połączonych w SLi. Konkurencyjne rozwiązanie Eyefinity okazuje się po tym względem znacznie bardziej elastyczne. Open 3D Vision potrafi wykorzystać do 6 monitorów (i to przy użyciu pojedynczej karty), oraz dowolny model okularów 3D (zarówno pasywnych jak i aktywnych). Bezpośrednie starcie w multimonitorowym środowisku stereo nabierze więc na sile gdy tylko obie firmy dopracują swoje sterowniki.
Poprzednia generacja tejże techniki wymagała od karty przetworzenia 245 milionów pixeli/s. GF100 w trybie Surround musi już podołać wyświetleniu w jednym czasie 746 milionów pixeli/s. Biorąc pod uwagę tytuły pisane pod DirectX11, obciążenie to może być dodatkowo zwiększone za sprawą teselacji, geometrii oraz obliczeń realistycznej fizyki w jednym czasie.
3D Vision Surround będzie możliwe do wykorzystania jedynie w przypadku spięcia ze sobą przynajmniej dwóch akceleratorów opartych na układach GF100 lub GT 200. Kolejne ograniczenie może też stanowić maksymalna rozdzielczość, jaką będzie można tu wykorzystać dla każdego z 3 monitorów LCD bądź zamiennie - projektorów. Obraz stereoskopowy będzie obsługiwany do rozdzielczości 1080p, a więc 1920 na 1080 punktów, choć nawet i przy odświeżaniu 120 Hz.
Technika Surround natomiast, bez wykorzystania obrazu stereoskopowego, umożliwia już pracę przy rozdzielczościach wyświetlaczy 2560x1600.
Oprogramowanie dla NVIDIA 3D Surround ma pozwalać także na kompensację różnicy w przesunięciach obrazu związanych z występowaniem ramek wokół każdego monitora (tzw. bezel gaps).
