Podłącz i zapomnij

Podłączając serwer NAS do domowej czy nawet firmowej sieci LAN, wykonujemy dokładnie takie same czynności. Łączymy kablem sieciowym serwer do infrastruktury sieciowej, podłączamy zasilanie, uruchomiamy i czekamy na zgłoszenie się gotowości WD do pracy. Procedurę konfiguracji możemy wykonać na dwa sposoby. Przy użyciu aplikacji-kreatora na komputerze PC lub tez po prostu uruchamiając przeglądarkę i wpisując adres serwera odczytany z ekranu lub wpisując adres domenowy: wdmycloudex4 lub wdmycloudex4.local. W przypadku kreatora WWW ustawienie języka na polski ustawia go na holenderski. Podobnie ustawienie języka interfejsu systemu na polski przestawiało go na holenderski. Dopiero poprawka oprogramowania sprzętowego, do wersji 1.02.25, która pojawiła się w trakcie testów usunęła ten błąd. W trakcie wstępnej konfiguracji możemy zarejestrować urządzenie, by uzyskać dostęp do usługi chmurowej.

Interfejs konfiguracyjny WWW to bardzo prosty w wyglądzie panel, na którym zgromadzono podstawowe elementy. WD od momentu wprowadzania routerów My Net unifikuje wygląd paneli. Ma to miejsce zarówno w routerach, jak i dyskach My Cloud oraz w prezentowanym NAS-ie. Duże ikony głównego panelu oraz poszczególne opcje konfiguracyjne, w postaci wyraźnych suwaków i przycisków. Główny ekran prezentuje wszystkie podstawowe informacje pozwalające szybko ocenić stan jednostki.

Na górnym panelu znalazły się odnośniki do najważniejszych opcji: Użytkowników, Udziałów, Dostępu do chmury, Kopii zapasowych, Pamięci masowej, Aplikacji i Ustawień. Najważniejsza sekcja w momencie konfiguracji EX4 to Pamięć Masowa. Pozwala ona na konfigurację macierzy dyskowej. W zależności od potrzeb możemy utworzyć macierz złożona z pojedycznych dysków (JBOD), wolumen łączony (span – wolumen liniowy), RAID 0, RAID 1, RAID 5 oraz RAID 10. W przypadku macierzy RAID 5 możemy utworzyć powierzchnię złożoną z 3 dysków twardych, a czwarty skonfigurować jako dysk spare. Dysk spare pozwala na automatyczne podłączenie go do macierzy w przypadku awarii jednego z nośników włączonych do RAID 5.

My Cloud EX4 oferuje także podstawowe mechanizmy migracji macierzy. W zależności od konfiguracji pierwotnej (domyślnie system dostarczany jest z macierzą RAID 5) możliwe jest migrowanie pomiędzy pojedynczymi dyskami, a macierzami RAID. W poniższym zestawieniu prezentujemy możliwe scenariusze. Warto jednak pamiętać, że sam proces migracji z jednego typu na drugi, może trwać nawet kilkadziesiąt godzin. Oczywiście w tym czasie można normalnie korzystać z systemu NAS.

Mechanizm tworzenia wybranych macierzy jest dość prostym w obsłudze kreatorem. Pewną niedogodnością jest brak możliwości swobodnego gospodarowania wieloma dyskami jednocześnie i tworzenia grup macierzy. W przypadku np. 3 podłączonych dysków nie możemy z dwóch nośników stworzyć macierzy RAID 1 czy RAID 0, a trzeci dysk przeznaczyć np. na JBOD. System wymusza tworzenie macierzy ze wszystkich dostępnych dysków. Ratunkiem w przypadku tworzenia jednostek złożonych z kilku dysków jest możliwość określenia wielkości RAID, a resztę miejsca przeznaczyć na wolumen łączony. Dodatkowo NAS pozwala na włączenie szyfrowania całego wolumenu, a nie tak jak ma to miejsce w innych serwerach tylko folderu.

W sekcji Pamięć masowa możemy także sprawdzić status i kondycję dysków.

Choć WD My Cloud EX4 jest jednostką przeznaczoną do zadań typowo półprofesjonalnych i dla małych i średnich firm, to producent postarał się także o wsparcie dla iSCSI. Dzięki temu na NAS-ie można tworzyć cele iSCSI, a następnie podłączać do komputerów czy np. hypervisorów przeznaczając miejsce na storage maszyn wirtualnych.

Rzadko spotykanym w tej klasie serwerów NAS jest możliwość podłączania do EX4 celów iSCSI zlokalizowanych w sieci LAN, na innych serwerach bądź też w internecie. To dość rozsądny sposób na stworzenie rozbudowanego centralnego środowiska do udostępniania większej powierzchni dyskowej. Cele iSCSI możemy udostępniać z dowolnej platformy sprzętowej oferującej iSCSI – zarówno systemów NAS, jak i systemów operacyjnych, np. Microsoft Server 2008 R2. Oczywiście wydajność sieciowa takiego rozwiązania w dużej mierze zależy od wydajności sieci LAN, ale przed wszystkim od samych jednostek LUN udostępniającego iSCSI.