Serwery plików NAS

WLAN opis i charakterystyka standardów

przeczytasz w 4 min.

WLAN – ang.Wireless Local Area Network – lokalna sieć radiowa. Połączenie między urządzeniami sieci realizowane jest bez użycia przewodów. Komunikacja między urządzeniami odbywa się za pomocą fal o częstotliwości 2.4 GHz (standard 802.11b/g) oraz 5 GHz (802.11a i 802.11n). Szybkość przesyłu danych jest inna we wszystkich standardach.

Do funkcjonowania przykładowej domowej sieci bezprzewodowej służącej do łączenia się z Internetem komputerów niezbędne są: bezprzewodowa karta sieciowa, router sieci bezprzewodowej no i oczywiście dostęp do Internetu. Korzystanie w domu z sieci bezprzewodowej wiąże się z zakłóceniami:

  • Ściany domu mogą obniżać szybkość przesyłu danych.
  • Urządzenia elektryczne mogą zakłócać fale internetowe.

 

Bezpieczeństwo

Podczas korzystania z wi-fi ważne jest zabezpieczenie sieci, najczęściej stosowane są:

 

  • Protokół WEP. Działa on na zasadzie współdzielonego klucza szyfrującego o długości od 40 do 104 bitów. Aktualnie WEP jest słabym zabezpieczeniem , które nie chroni użytkownika przed włamaniami z zewnątrz.
  • Protokół WPA/WPA2 dużo bezpieczniejsze sposoby szyfrowania przesyłanych danych.
  • Uwierzytelnienia – jest to weryfikacja autentyczności danych przesyłanych przez użytkownika.
  • Autoryzacja – zabezpieczenie wykonane przez punkt dostępu. Działa na zasadzie wyrażenia zgody na żądaną usługę lub jej nie wyrażenie.
  • Rejestracja raportów – rejestrowanie akcji komputera podłączonego do Internetu. Kontrola pozwala administratorom sieci reagować na niepokojące zdarzenia.

 

Zabezpieczenia w sieciach radiowych dzieli się na dwa typy:

  • Autoryzacji – ma na celu potwierdzić tożsamość użytkownika.
  • Transmisji – zabezpieczenie przed „podsłuchiwaniem” ruchów użytkownika w sieci.

Najczęstsze zagrożenia sieci bezprzewodowych:

  • próby włamań do sieci
  • uruchamianie przez użytkowników  nieautoryzowanych punktów dostępowych, stających się tylną furtką do sieci.

 

Najpopularniejsze standardy sieci WLAN

802.11 – pierwszy standard sieci radiowej, opublikowany w 1997 roku. Transmisja danych obejmuje dwie prędkości 1 i 2 Mb/s. Przesył danych miał się odbywać za pomocą podczerwieni oraz fal częstotliwości 2.4 GHz.

 

802.11a – w 1999 roku ustalono jego specyfikację. Dopiero w 2001 roku weszły na rynek urządzenia zgodne z tym standardem. Dane są tutaj przesyłane falami o częstotliwości 5 GHz z prędkością 54 Mb/s, ale w praktyce wynosi ona ok. 20 Mb/s. 802.11a obejmuje 8 kanałów dla pracy w budynkach i 4 kanały point to point. Standard ten nie jest bardzo popularny, gdyż ma mały zasięg i pobiera więcej prądu niż inne.

 

802.11b – jeszcze niedawno najpopularniejszy ze standardów WLAN, pracuje w częstotliwości 2.4 GHz. Umożliwia przesyłanie danych z prędkością 11 Mb/s. Zasięg na powierzchni zagospodarowanej do 50 metrów od nadajnika oraz do 120 metrów na otwartej przestrzeni. W domach betonowe ściany znacznie zmniejszają zasięg. Standard ten wykorzystuje algorytmy do usuwania zakłóceń oraz unikania kolizji podczas komunikacji kilku bezprzewodowych kart sieciowych.

 

802.11g – wprowadzony w 2003 roku. Jest ulepszeniem standardu „b”. Zmiany to przyspieszenie prędkości przesyłu danych do 54 Mb/s.

 Jest zgodny ze standardem „b” i często można się spotkać z napisem WLAN b/g co oznacza zastosowanie karty sieciowej „g” zgodnej wstecznie z „b”. W wielu urządzeniach można spotkać się z określeniem „Super G”. Umożliwia ono transfer na poziomie 108 Mb/s.

 

802.11n – prace nad tym standardem zaczęto w 2004 roku i jeszcze oficjalnie go nie zatwierdzono, prawdopodobnie standaryzacja potrwa do czerwca 2010r. Maksymalna przepustowość „enki” wynosi 300 Mb/s jednak obecnie w zasięgu ręki są prędkości rzędu ok. 108 Mb/s. Do osiągnięcia takich prędkości wykorzystuje się technologię „Multiple Input Multiple Output”, która wykorzystuje jednocześnie kilka nadajników i odbiorników. 802.11n może wykorzystywać wiele kanałów transmisyjnych do jednego połączenia, co zwiększa prędkość transmisji. Zasięg w otwartej przestrzeni wynosi ok. 120 metrów. Wspomniane wcześniej 300 Mb/s można osiągnąć poprzez nadmiar kodowania i wykorzystanie kilku anten. Dla zwykłych użytkowników prędkość transmisji wynosi ok. 108 Mb/s. 802.11n jest obecnie najbardziej rozwijany i jednocześnie jest najbardziej przyszłościowy.

 

Dostęp do sieci WLAN

Dostęp do sieci bezprzewodowej można uzyskać w bardzo prosty sposób. Wystarczy zwykły kablowy domowy i Internet, router wi-fi no i oczywiście bezprzewodowa karta sieciowa w komputerze (Do sieci przez WLAN można podłączyć się również przez telefon komórkowy wyposażony w kartę wi-fi). Wtedy wystarczy podłączyć kabel sieciowy (RJ-45) do routera, prawidłowo skonfigurować sieć no i oczywiście dobrze ją zabezpieczyć. W przypadku Internetu Neostrada potrzeby jest specjalny router.

 

Darmowy dostęp do sieci umożliwiają również hotspoty. Są one coraz popularniejsze w Polsce. Można znaleźć je w wielu restauracjach, barach i innych miejscach publicznych. Na świecie jest wiele miast z całkowicie darmowych dostępem do bezprzewodowego Internetu np. Nowy Orlean. Bogate państwa mają w planach pokrycie powierzchni całego kraju siatką bezprzewodowego Internetu.

Zalety

  • Możliwość rozbudowy sieci bez użycia kabli.
  • Darmowy dostęp do Internetu poprzez hotspoty
  • Szybsze od wymagań i szybkości oferowanych przez operatorów internetowych, co nie wyklucza ich na tle sieci przewodowych.
  • Wygada korzystania. Budując sieć bezprzewodową w domu można z niej korzystać praktycznie na całej powierzchni mieszkania.
  • Szybki rozwój. Coraz większy zasięg i  szybkość sieci bezprzewodowych.
  • Zasięg do kilkudziesięciu kilometrów  dzięki antenom kierunkowym.

Wady

  • Standard 802.11b/g wykorzystuje pasmo 2.4 GHz. W tym zakresie pracuje wiele innych urządzeń: kuchenki mikrofalowe, Bluetooth czy telefony bezprzewodowe, co powoduje zakłócenie transmisji.
  • Źle zabezpieczona sieć jest bardzo łatwym celem ataków.
  • Szybkość transmisji jest zależna od odległości urządzeń.
  • Sieci są bardzo podatne na zakłócenia.
  • Połączenia na długich odległościach gdzie jest słaby sygnał, mogą być niestabilne.
  • Połączenia bezprzewodowe są dużo wolniejsze od kablowych ,ale do korzystania z Internetu wystarczające.

 

Router bezprzewodowy

 

Bezprzewodowa karta sieciowa PCMCIA

Obecnie sieci bezprzewodowe są najlepszy rozwiązaniem. Oferują zasięg wystarczający do użytkowania Internetu w domu czy w firmie. Krąży wiele opinii ,że nie są one wystarczająco bezpieczne, to prawda ale jeśli dobrze zabezpieczy się sieć to mała szansa na włamanie. Przy zakupie routera warto zdecydować się na urządzenie z obsługą Dual Band czyli dwóch pasm 2.4 i 5 GHz. Taki router jest zgodny ze standardem 802.11b/g i n. Większość kart sieciowych jest zgodna z Dual Band. W przypadku laptopów gdzie łączymy się z Internetem w wielu miejscach szczególnie trzeba zwrócić uwagę na standard Dual Band. Jest to bardzo ważne gdyż jest wiele urządzeń działających tylko w standardzie „b/g” lub „n”. Obecnie sieci wi-fi są w okresie „przejścia” ze standardu „b/g” na „n” i dlatego ważna jest obsługa Dual Band. Przy zakupie routera czy karty sieciowej warto poczytać w Internecie opinie o wybranym produkcie, dzięki temu zapoznamy się z problemami związanymi z urządzeniem.

Komentarze

6
Zaloguj się, aby skomentować
avatar
Komentowanie dostępne jest tylko dla zarejestrowanych użytkowników serwisu.
  • avatar
    Konto usunięte
    0
    Odnoszę wrażenie po przeczytaniu tego tekstu, że aby założyć sobie bezprzewodową sieć, to potrzebny jest koniecznie dostęp do internetu.

    Po drugie do neostrady można użyć zwykłego rutera, ale trzeba wpiąć przed nim modem DSL z portem Ethernet.

    Po trzecie, póki nie wyjdzie pełny standard n, nie bawiłbym się w zakup rutera, który jest zgodny z draftem (szkicem) n.

    Po czwarte, reszta jest całkiem fajnie napisana i dobrze podsumowuje standard 802.11