Odtwarzacze

Dune HD Max - zarządzanie i obsługa plików

przeczytasz w 3 min.

Oprócz samej przeglądarki do dyspozycji mamy portale multimedialne, takie jak ivi.ru oraz russia.ru. Niestety oba wyłącznie rosyjskojęzyczne, więc ich użyteczność w krajach Europy Środkowej i  Zachodniej jest ograniczona.

 Nie zabrakło też radia internetowego – SHOUTcast oraz RadioTime.

Dla chcących zaimplementowano również klienta plików „.torrent” oferującego podstawową funkcjonalność.

Zanim przejdziemy do omawiania ostatniego elementu menu głównego, czyli opcji konfiguracyjnych, wypada skupić się na najbardziej oczywistej funkcjonalności jaką oferuje Dune HD Max, czyli odtwarzaniu plików  wideo, audio i zdjęć.

W menu nie odnajdziemy żadnych elementów prowadzących użytkownika wprost do dedykowanych odtwarzaczy. Aby uruchomić plik multimedialny należy skorzystać z opcji Sources, następnie wybrać nośnik, a w dalszej kolejności katalog i pożądany plik.

Niestety do minusów zaliczamy brak podglądu wybranych plików. Dotyczy to zarówno filmów, jaki i grafik. Chipy firmy Sigma Designs są jednymi z  najlepszych na rynku pod względem jakości uzyskiwanego obrazu oraz płynności dekodowania. Tacy konkurenci jak Realtek robią oczywiście duże postępy (obsługa RMVB), ale w dalszym ciągu od Sigmy dzieli go spora luka wydajnościowa.

Podkreślić należy, że podczas testów materiały wideo we wszystkich deklarowanych formatach odtwarzały się po prostu idealnie (nawet przy 30-40 Mb/s). Dune HD Max był tak naprawdę pierwszym testowanym przez nas odtwarzaczem multimedialnym, który nie wykazywał większych braków w tym zakresie. Z pewnością znajdą się osoby, którym doskwierać będzie brak możliwości odtwarzania niektórych formatów (np. wspomniany RMVB), ale w  tej chwili oferta firmy HDI Dune wydaje się stanowić najbardziej udany kompromis.

Polskie znaki diakrytyczne w deklarowanych formatach były obsługiwane bezbłędnie, ale mały minus należy się za obsługę napisów wbudowanych w  pliki MKV (Matroska) – niektórych odtwarzacz zwyczajnie nie rozpoznawał.

Po naciśnięciu klawisza INFO wyświetla się okienko ze szczegółowymi informacjami na temat wyświetlanego filmu. Dune HD Max bez problemu otworzył film Sintel w formacie MP4, H.264, z dźwiękiem przestrzennym, polskimi napisami i rozdzielczością 2048x872 px. Wszelkie próby zachwiania płynności odtwarzania (poprzez ciągłe przewijanie, odtwarzanie, pauzowanie i powtórne odtwarzanie oraz przewijanie) nie zrobiły na odtwarzaczu żadnego wrażenia.

Naciskając na przyciski kierunkowe umieszczone na pilocie przeskakiwać możemy o konkretny czas w przód lub w tył. Górny klawisz (+1 minuta), prawy (+10 sekund), natomiast dolny i lewy mają te same wartości, ale z  minusem.

Jeśli chcemy przejść do konkretnego, wybranego punktu, musimy nacisnąć na przycisk SEARCH oznaczony znakiem zapytania, a następnie wpisać wybraną wartość.

Klawisz SLOW daje możliwość spowolnienia odtwarzania nawet 32-krotnie.

Przewijanie filmów w przód i w tył może się odbywać z prędkością 32x.

Funkcja powiększania obrazu jest w tym odtwarzaczu bardzo rozbudowana. Używając przycisku ZOOM ustawić możemy następujące tryby: normalny, powiększony, szeroki, cały ekran, full fill screen (wypełnienie), powiększenie: wąski oraz powiększenie: obetnij krawędzie.

Na tym jednak nie koniec. Kolejne naciśnięcie klawisza ZOOM powoduje przejście do trybu manualnego, w którym użytkownik ma możliwość zmiany współczynnika powiększenia (prawy lub lewy klawisz kierunkowy), wykonania korekty proporcji obrazu (góra lub dół), ustawienia marginesów  (P+ lub P-) oraz przesunięcia obrazu w górę i w dół (V+ lub V-).

Naciskając na POP UP MENU wyświetlimy listę plików zapisanych w katalogu, w którym znajduje się odtwarzany film. Naciśnięcie przycisku 7 na pilocie spowoduje włączenie powtarzania, a naciśnięcie 8 uruchomi odtwarzanie losowe w obrębie danego folderu.

Przycisk SETUP pozwala wyświetlić kilka opcji obrazu, takich jak jasność, kontrast, nasycenie i odcień. Wartości zmienimy używając przycisków kierunkowych.

Głośność zmieniać możemy w zakresie od 0 do 100%, napisy wybieramy przyciskiem SUBTITLE, a ścieżki dźwiękowe klawiszem AUDIO.

Odtwarzanie plików audio jest dużo mniej efektowne, niż odtwarzanie filmów. W tym zakresie producent mógłby się dużo bardziej postarać. Za co możemy pochwalić? Z pewnością za jakość dźwięku i możliwość otwierania formatów bezstratnych, takich jak FLAC czy ALAC (Apple Lossless Audio Codec). Dune HD Max bez problemu radzi sobie również z  plikami AC3.

Z drugiej jednak strony minus należy się za niemożność wyświetlania okładek albumów i pełnoekranowych efektów wizualizacji oraz za brak jakichkolwiek ustawień korektora dźwięku.

Utworów nie możemy przewijać płynnie. Jedyną opcją jest przewijanie skokowe przy użyciu przycisków kierunkowych lub wpisanie określonej wartości (SEARCH) – dokładnie tak jak w przypadku filmów.

W porównaniu do odtwarzania filmów funkcjonalność audio jest bardzo okrojona, a szkoda, bo jakość dźwięku zachęca do częstego słuchania muzyki.

Wyświetlanie grafik również nie szokuje funkcjonalnością. Zdjęcia powiększać możemy aż do wartości 12800%, a czas prezentacji slajdu ustawić możemy w przedziale od 3 sekund do 1 dnia.

Ta ostatnia opcja przydatna może być jedynie w przypadku wyświetlania statycznych materiałów reklamowych na ekranach wyświetlaczy sklepowych (trudno wyobrazić sobie, aby użytkownik domowy chciał oglądać slajdy z prędkością jednego zdjęcia na dzień).

Efektów przejścia jest 14, a dodatkowo włączyć możemy tryb losowy. Opcje pokazu dostępne są w następującej lokalizacji: Setup-Aplikacje-Przeglądarka zdjęć.

Skoro wkraczamy już w temat ustawień trzeba zaznaczyć, że jest ich mnóstwo. Część z nich to bardzo ważne opcje systemowe, z kolei inne to drobnostki. Ustawić możemy na przykład jak zachowywać ma się przycisk zasilania – czy ma przełączać urządzenie w stan czuwania, czy też wyłączać je całkowicie.

Naturalnie mamy możliwość ustawienia rozdzielczości, odświeżania i  proporcji obrazu oraz jakości i sposobu dekodowania dźwięku. Opcje pogody dostępne są w lokalizacji Setup-Aplikacje-Widget. Po przejściu do zakładki Wygląd możemy dopasować nie tylko kolorystykę, ale też domyślny widok plików oraz katalogów sieciowych.