Pierwsze uruchomienie urządzenia oraz jego dalsza obsługa nie są trudne, choć interfejs konfiguracyjny nie posiada języka polskiego. By system funkcjonował prawidłowo w pierwszej kolejności należy go podłączyć do domowej czy biurowej sieci LAN. Warto przy tym pamiętać, że jeśli chcemy wykorzystać maksymalnie możliwości dysku to należy do podłączyć do przełącznika sieciowego lub sekcji sieci obsługującej prędkości 1 Gbps. Procedura wstępnej instalacji została oparta na prostym kreatorze oraz aplikacji Seagate NAS Discovery, które pozwala na wyszukanie urządzenia w sieci LAN i dostęp do niego. Warto podkreślić, że producent przygotował owe narzędzie nie tylko dla użytkowników systemów Windows ale również dla posiadaczy systemów Mac OS. W przypadku komputerów z Windows opcjonalnym narzędziem do instalacji jest aplikacja do tworzenia kopii zapasowych Seagate NAS Backup (Seagate BlackArmor Backup 2011), o której powiemy więcej w dalszej części prezentacji.
Po odnalezieniu serwera Seagate w sieci LAN zostaniemy przeniesieni do interfejsu konfiguracyjnego WWW. Wystarczy się do niego zalogować by można było przejeść do właściwej konfiguracji i zapoznania z możliwościami NAS-a.
System zarządzania dyskiem NAS prezentuje się dość prosto i klasycznie. Po lewej stronie znalazł się panel z rozwijalnymi opcjami. Główna część okna zawiera wszystkie elementy ustawień. Jednym z pierwszych menu na jakie trafimy jest Dashboard - główny panel informacyjny pozwalający szybko zorientować się w ustawieniach serwera. Tuż obok niego umieszczony został przewodnik Getting started wraz z procentowym paskiem postępu i odnośnikami do poszczególnych czynności jakie powinniśmy wykonać by skonfigurować dysk Seagate.
Dzięki takiemu zabiegowi nawet najmniej doświadczony użytkownik poradzi sobie z konfiguracją tego niewielkiego dysku sieciowego. Najważniejszymi elementami jest odpowiednia organizacja kont użytkowników, grup oraz udostępnionych zasobów sieciowych. Tworzenie kont przebiega w jednej zakładce Users. Tworząc nowego użytkownika podajemy jego login, następnie nazwę oraz hasło. Możemy także zdecydować czy dane konto będzie miała prawa administratora dysku sieciowego. W kolejnym etapie przydzielamy użytkownika do określonej grupy. Nie jest to obligatoryjne a proces przydziału możemy wykonać później przy okazji tworzenia grup. Na potrzeby użytkowników możemy utworzyć ich prywatne katalogi domowe, które będą wykorzystywane tylko przez nich. Jest to opcja przydanta w przypadku np. przechowania prywatnych kopii zapasowych na serwerze. Jeśli aktywujemy tą opcję wskazujemy wolumen gdzie będą przechowywane dane. Business Storrage 1-Bay NAS domyślnie jest skonfigurowany z jednym wolumenem. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie by usunąć domyślny zasób i utworzyć nowe. W ostatnich krokach nadajemy uprawnienia do określonych protokołów sieciowych przy użyciu których użytkownik będzie miał dostęp a także możemy włączyć szyfrowanie dla zasobu domowego.
Dla kont użytkowników i ich folderów domowych możemy przydzielać limity powierzchni dyskowych. Dzięki temu unikniemy sytuacji, w której dany użytkownik zapełni cały dysk swoimi danymi. Seagate wprowadził dodatkowo mechanizm rezerwy powierzchni dzięki niej po wyczerpaniu limitu użytkownik może dokopiować jeszcze dodatkowe 100 MB. Jeśli przez ustawiony okres czasu powierzchnia dyskowa przydzielona dla użytkownika nie zostanie zwolniona system zablokuje dalszą możliwość umieszczania danych.
Ręczny sposób tworzenia kont użytkowników będzie dobrym rozwiązaniem w przypadku pracy dysku w grupie roboczej i dostępie dla kilku lub kilkunastu osób. Jednak rozwiązanie Seagate to także możliwość współpracy z usługą Active Directory i pracą w domenie. Wystarczy w tym celu podłączyć dysk jako członka domeny w sekcji Network - Workgroup.
By móc sprawnie zarządzać użytkownikami oraz nadawać im uprawnienia możemy zaimplementować obsługę grup użytkowników. Opcja ustawień dostępna jest w sekcji Groups. Jeśli wcześniej utworzyliśmy użytkowników teraz tylko wystarczy nadać odpowiednią nazwę grupy i przydzielić do niej członków.
Tu warto podkreślić przejrzystość wylistowanych folderów udostępnionych. Jeden rzut oka i możemy szybko zorientować się, który folder jest współdzielony przy użyciu jakiego protokołu. Jak widać Seagate Business Storage oddaje do dyspozycji kilka najważniejszych protokołów: CIFS/SMB, FTP, NFS, AFP a także WebDAV. Dodatkowe oznaczenia w zestawieniu RB, MS, ES odnoszą się do funkcji jakie możemy dodatkowo uruchomić dla danego folderu. RB - to usługa kosza sieciowego - przypadkowo usunięte pliki nie są kasowane natychmiast a trafiają do specjalnego folderu na dysku NAS-a, MS - to informacja dla dysku, ze dany folder zawiera pliki multimedialne, z kolei ES oznacza folder szyfrowany. Wszystkie te opcje łącznie z nazwą i lokalizacją folderu na określonym wolumenie ustawiamy w jednej zakładce - Shared Folders.
Ustawienie funkcji kosza sieciowego znajdziemy w zakładce Storage - Recycle Bin Manager. W sekcji tej definiujemy ustawienia dla każdego z folderów, któremu aktywowaliśmy opcję. Możemy to także zrobić globalnie dla całego wolumenu. Ustawiamy liczbę dni przechowywnia danych w koszu oraz maksymalna pojemność kosza. Seagate posiada także prostą wyszukiwarkę usuniętych plików oraz mechanizm filtrowania danych, które będą usuwane.
Ważnym punktem tworzenia folderu jest nadanie odpowiednich uprawnień. Podczas jego zakładania zaznaczamy opcję „Set up access control after creating this shared folder”. Dzięki niej przeniesieni zostaniemy do sekcji Users & Groups - Shared Folder Permissions gdzie dla danego folderu przydzielimy odpowiednie prawa dla użytkowników, grup oraz określonych protokołów, które ustawiliśmy w momencie kreowania folderu.
Przy udostępnianiu zasobów warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną ciekawą funkcjonalność. Jeśli do portów USB podłączyliśmy nośnik w postaci dysku twardego, karty pamięci czy napędu flash to są one automatycznie udostępnienia publicznie - czyli bez konieczności uwierzytelniania się za pomocą kont. Jest to wygodne rozwiązanie pozwalające na szybkie udostępnienie danych dla większej grupy osób bez konieczności uwierzytelniania się. Warto podkreślić, że dysk Synology oprócz nośników sformatowanych do FAT32 oraz NTFS obsługuje również wolumeny HFS+. Oczywiście jeśli podłączone nośniki USB będziemy traktować jako dodatkową przestrzeń dyskową dla naszego 3-terabajtowegoo bohatera to możemy zmienić uprawnienia dostępowe dla wolumenów USB. Wykonujemy to w zakładce USB Share Permissions. Warto pamiętać, że nośniki USB mogą być udostępnianie przy jedynie przy użyciu protokołu CIFS/SMB oraz AFP.
Mamy zatem stworzoną podstawową konfigurację wolumenów, kont użytkowników oraz udostępnionych zasobów sieciowych. W tym momencie można rozpocząć użytkowanie serwera. Jednak zanim to zrobimy warto przejrzeć wszystkie możliwości Business Storrage 1-Bay NAS.
Rozpocznijmy od zakładki Storage. Znajdziemy w niej wszystkie niezbędne funkcje związane z funkcjonowaniem dysków. Możemy w niej sprawdzić stan naszego nośnika w zakładce Disk Manager zaś w sekcji Volumes / RAID zarządzamy wolumenami. Jak już wcześniej wspomnieliśmy NAS domyślnie skonfigurowany jest z jednym wolumenem. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie by to zmienić, możemy dzięki temu zyskać np. możliwość aktywacji szyfrowania całego wolumenu a nie tylko folderu udostępnionego. W przypadku urządzeń z dwoma lub czterema dyskami twardymi w tym miejscu konfiguruje się m.in. typ macierzy RAID, możemy tu również powiększać czy migrować dany wolumen na inny. typ.
Zakładka USB Shares zawiera prosty menadżer podłączonych nośników USB. Możemy w niej wysuwać bezpiecznie nośnik a także formatować go do FAT32, NTFS lub HFS+.
