Opis architektury

Najwolniejsze Radeony szóstej generacji zostały oparte na dwóch różnych chipach: Caicos (HD 6450) i Turks (HD 6570, HD 6670). Dwa ostatnie Radeony mają identyczną architekturę, a jedyne różnice między nimi wynikają z częstotliwości taktowania.

Radeon 6450

Najwolniejszy z trójki opisywanych Radeonów. Rdzeń graficzny zawiera 370 mln tranzystorów, a jego powierzchnia to zaledwie 75 mm2. Karta będzie wyposażona w 512 lub 1024 MB pamięci operacyjnej DDR3 lub GDDR5. W przypadku pierwszej wersji, pobór energii ma wynosić ok. 27 W, w drugiej wersji – tylko 20 W.

Biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary płytki drukowanej, obsługę do trzech monitorów, niskoprofilową budowę, złącze Display Port oraz możliwość zastosowania pasywnego systemu chłodzącego, otrzymujemy niezłą kartę do zastosowań multimedialnych. W grach nie ma co oczekiwać dziesiątek kl./s, ale starsze tytuły, jak Call of Duty 2 czy CMR: 5 powinny działać z niezłą płynnością.

Radeon 6570

Lepiej pod względem wydajności zapowiada się drugi w kolejności - Radeon HD 6570. Oparty na rdzeniu Turks Pro ma potężniejszą architekturę wewnętrzną w porównaniu do Radeona 6450. W zależności od producenta, na pokładzie modelu HD 6570 może występować 512 albo 1024 MB w kościach DDR3 lub GDDR5. Pobór energii w grach według AMD nie powinien przekraczać 44 W, natomiast w trybie spoczynku – zaledwie 10 W.

Radeon 6570 może występować w wersji niskoprofilowej. To pozwoli na montaż w małych obudowach typu Media Center. Na razie nikt nie zapowiedział wersji z pasywnym chłodzeniem, ale podejrzewamy, że kilku producentów będzie miało w ofercie takie wersje kart. Ta karta graficzna może być narzędziem pracy dla osób, które potrzebują dużej powierzchni roboczej, ponieważ pozwala na podłączenie do trzech monitorów.

Wydajność Radeona 6570 w grach ma wystarczyć dla posiadaczy monitorów o przekątnej 17-19 cali (rozdzielczość 1280x1024). Niemniej jednak na superpłynną animację grafiki w nowszych grach nie ma co liczyć. W starszych grach, jak Quake 4 albo NFS: Most Wanted, powinniśmy grać bez najmniejszych zastrzeżeń.

Radeon 6670

Najszybszy z najwolniejszych – tak najłatwiej określić Radeona HD 6670. Wyposażony w podrasowany układ graficzny Turks XT w porównaniu do Radeona 6570 różni się tylko częstotliwością taktowania. Z tego co udało się ustalić, Radeon 6670 w tym momencie występuje w dwóch wersjach: niskoprofilowej (taką mieliśmy w testach) oraz zwykłej, na pełnej wielkości płytce drukowanej.

Radeon 6670 pozwala na podłączenie do czterech monitorów, obsługuje najnowsze standardy złączy i może mieć od 512 do 1024 MB pamięci operacyjnej. Co więcej, do sprzedaży mają trafić jedynie modele z kośćmi GDDR5. Pobór energii, jaki ma występować w przypadku tego akceleratora to 12 W w spoczynku i tylko 66 W pod obciążeniem. Nie powinno być więc obaw o wysokie rachunki za prąd.

W przypadku Radeon 6670 producent dość wysoko ustanowił częstotliwość taktowania, dzięki czemu wydajność nawet w nowszych grach (choć z zachowaniem niższych trybów graficznych) powinna być zadowalająca.

AMD Eyefinity

Seria najnowszych Radeonów obsługuje wszystkie technologie znane z innych układów graficznych z rodziny Northern Islands. Możemy zatem podłączyć kilka monitorów do jednej karty, czego akurat nie potrafi żaden z GeForce’ów. W dodatku AMD pozwala na ich różne „wariacje”, dzięki czemu każdy powinien dopasować pulpit do własnych potrzeb.

Wspominanie o pozostałych technologiach, jak teselacja, różne rodzaje pełnoekranowego wygładzania krawędzi (w tym morfologicznego) nie jest priorytetem w przypadku najmłodszych kart graficznych AMD. Podejrzewamy, że rzadko kiedy skorzystamy z dodatkowych funkcji polepszających jakość grafiki w grach. Wydajność nawet najmocniejszego układu graficznego (Radeon 6670) jest za niska, aby próbować grać np. z wygładzaniem krawędzi x4 nawet w starszych grach.

Porównanie podstawowych danych z innymi akceleratorami: