Instalacja odtwarzacza jest prosta. Na początku wybieramy preferowane połączenie (cyfrowe, lub analogowe). Jeśli mamy możliwość wykorzystania złącza cyfrowego, to HDMI jest najbardziej polecane ze względu na dużo wyższą jakość dźwięku i obrazu (ważne w przypadku telewizorów Full HD). Jak już wspomnieliśmy wcześniej wszystkie gniazda sygnałowe znajdują się w tylnej części odtwarzacza.
Po podłączeniu okablowania urządzenie uruchamiamy pilotem. Telewizor ustawić należy na odbiór sygnału z odpowiedniego źródła: na przykład AV lub HDMI. Po wyświetleniu się menu głównego na ekranie telewizora wszystko jest już gotowe do pracy.
Obsługiwane formaty plików
| Audio | MP3, WAV, AAC, OGG, FLAC, AIFF, Dolby Digital AC3, Dolby Digital Plus, DTS Digital Surround |
| Graficzne | BMP, JPEG, GIF, PNG |
| Wideo | MP4, MOV, XVID, AVI, ASF, WMV, MKV, RM, RMVB, FLV, TS, M2TS, DAT, MPG, VOB, MPEG 1/2/4, VC-1, H.264 |
| Napisy | SRT, SUB, SMI, SSA (z polskimi znakami) |
| Playlisty | brak |
Interfejs użytkownika cechuje minimalizm - jest on ekstremalnie przejrzysty i logicznie ułożony, więc nie powinniśmy mieć żadnych kłopotów z nawigacją po menu. Ikonki oraz tła są proste, czytelne i nowoczesne. Większość elementów graficznych oraz tekstowych jest duża i znakomicie widoczna z odległości 3-4 metrów nawet na telewizorach o niewielkiej przekątnej.
Responsywność interfejsu jest godna pochwały. Obsługa menu jest błyskawiczna - od wydania polecenia pilotem, do jego realizacji przez system nie upływa więcej niż pół sekundy. Tak przynajmniej wygląda nawigacja wewnątrz menu. Bardziej zaawansowane czynności, takie jak pisanie przy użyciu klawiatury ekranowej nie należą już do przyjemnych (opóźnienia są większe, a ergonomia niska). Plusem jest jednak szybkość startu systemu – cały proces nie trwa dłużej, niż 5 sekund.
Pierwszym z siedmiu głównych elementów menu są filmy (Movies). Aby odtworzyć jeden z nich zmuszeni będziemy najpierw przebrnąć przez szereg ekranów wstępnych. Na początku określamy, czy chcemy wybierać według daty, folderu czy ostatnio odtwarzanych plików.
Najbardziej typowym wyborem na początku korzystania z O!Play'a będzie zapewne wybór folderu. Po zatwierdzeniu przenosimy się do kolejnej listy, tym razem wyboru rodzaju nośnika (pendrive, dysk, karta pamięci, napęd optyczny lub zasoby sieciowe).
Następna lista pozwoli dokonać wyboru konkretnego urządzenia, na przykład jednego z dysków podłączonych do portu USB.
Na samym końcu wyświetli się lista plików i folderów zgromadzonych na wybranym nośniku (lewa kolumna), wraz z podglądem, czasem trwania, nazwą i objętością podświetlonego pliku.
Odtwarzanie uruchamiamy naciskając OK lub przycisk Play na pilocie. Ładowanie filmu Full HD o objętości 800 MB nie trwa więcej niż 1-2 sekundy. Obraz przewijać możemy nawet 32-krotnie, powiększać 8-krotnie, pauzować oraz zmieniać jego głośność od 0 do 31.
Naturalnie producent zapewnił też możliwość powtarzania filmów (jeden, wszystkie lub żaden).
Po naciśnięciu przycisku odpowiadającego za konfigurację napisów oczom użytkownika ukaże się półprzezroczyste menu, w którym zmienić można następujące opcje: rodzaj pliku z napisami (jeśli jest ich kilka), kodowanie, synchronizacja, kolor, rozmiar, pozycja. Po wyborze kodowania Central European odtwarzacz wyświetli prawidłowo także polskie znaki diakrytyczne.
