Następnie na zmodyfikowanym projekcie w narzędziu NX Realize Shape przystąpiono do operacji modelowania. Czyli tak naprawdę w tym wypadku wizualizacji inżynierskiej korzystającej z renderingu 3D. Co ciekawe, proces renderingu opierał się na wymagającej sporej mocy obliczeniowej, ale dającej bardzo dobrej jakości obraz końcowy, realizowanej w czasie rzeczywistym technologii śledzenia promieni. Dla przypomnienia śledzenie promieni (ang. ray tracing), to technika generowania fotorealistycznych obrazów 3D bazująca na rekursywnej, matematycznej analizie drogi promieni światła trafiających bezpośrednio do obserwatora.
Symulacje inżynierskie
Kolejna demonstracja możliwości NX 10 dotyczyła modułu symulacji inżynierskich. W systemie NX 10 zaimplementowano bowiem nowy mechanizm wielodomenowego środowiska NX CAE. Dzięki temu, znacznie łatwiej prowadzić skomplikowane symulacje wymagające użycie kilku tzw. solwerów czyli silników symulacyjnych. Środowisko wielodomenowe pozwala jednocześnie połączyć i zaprząc do pracy kilka solwerów. W ten sposób poprawiono nie tylko integrację symulacji, ale również proces prowadzenia złożonych obliczeń, wymagających różnych, niezależnych od siebie algorytmów. Z inżynierskiego punktu widzenia najważniejszy jest zaś fakt, że tylko raz wprowadzając rodzaje użytych elementów, ustawiając warunki brzegowe i opcje solwerów, uzyskuje się szereg naniesionych na jedną siatkę powiązanych ze sobą rozwiązań.
