Recenzja TCL C7K – czy to kolejny hit wśród przystępnych cenowo telewizorów?

Płatna współpraca z TCL

Chiński producent z fabryką telewizorów w naszym kraju w tym roku nas nie zaskoczył. Trudno bowiem mówić o zaskoczeniu, gdy to już kolejny rok z rzędu, gdy do oferty wprowadzają telewizor, który oferuje rekordowo dużo w tym najczęściej wybieranym segmencie cenowym. Mowa oczywiście o nowej serii TCL C7K Premium QD-Mini LED, z którą miałem okazję zapoznać się nie tylko podczas CES 2025, ale również na prezentacji w Paryżu dedykowanej nowym telewizorom TCL oraz przy okazji corocznego Experts meet Experts w Warszawie.

Idealna czerń, soczyste kolory i ponad 2500 nitów jasności - czy to możliwe w tak dobrze wycenionym telewizorze?

Można zatem powiedzieć, że doskonale wiedziałem, co przyjdzie mi testować, a tymczasem nowy TCL C7K i tak zdołał mnie w wielu kwestiach pozytywnie zaskoczyć. Nie oznacza to jednak, że obyło się bez drobnych rozczarowań, zatem jeżeli na poważnie rozważacie zakup nowoczesnego telewizora w rozsądnej cenie, to serdecznie zapraszam do lektury niniejszej recenzji, a preferujących format wideo zachęcam do obejrzenia przygotowanego filmu.

Jakość audio też wybija się tu ponad przeciętność.

Wideorecenzja telewizora TCL C7K QD-Mini LED Premium: 

Kliknij, aby odtworzyć.

Obejrzyj w

TCL C7K wygląda wyśmienicie postawiony przy lub na ścianie

Nowe telewizory od TCL zdecydowanie starają się wyglądać okazale, tak aby również wyłączone stanowiły ozdobę naszego salonu. Testowany C7K nie jest może rekordowo szczupły, co wynika z zastosowania tu zaawansowanego podświetlenia umieszczonego za panelem, ale mimo tego nawet oglądany z profilu robi wyśmienite wrażenie. To zasługa obramowania z jasnego szczotkowanego aluminium, które od frontu telewizora ma zaledwie 1-2 mm grubości. Aktywna część panelu zaczyna się tu kilka milimetrów głębiej, zatem gdy telewizor jest włączony, to sumarycznie ramka ma około 7 mm, ale to nadal poziom telewizorów z segmentu premium.

Powłoka jest antyrefleksyjna, zatem odbicia w czarnej powierzchni ekranu są tylko nieco tłumione.

W tym roku zmieniono również podstawkę, a w zasadzie dwie nóżki, z którymi sprzedawano poprzednika, tj. TCL C755. Teraz zastępuje je centralna podstawka, co też nadaje telewizorowi bardziej prestiżowego wyglądu. Tu jednak na wyglądzie się kończy, bo o ile faktycznie podstawka z daleka wygląda na wykonaną z metalu, tak w istocie metalowy jest tylko wewnętrzny jej szkielet, a z zewnątrz wykończona jest tworzywem sztucznym, które imituje metal. Aby ją zmontować i przytwierdzić do telewizora, należy wkręcić łącznie osiem śrubek, co nie jest nadzwyczaj skomplikowane, ale i tak musiałem się w czasie montażu skonsultować z instrukcją, jako że przed połączeniem elementów podstawy należy zdemontować maskownicę jednego z nich.

Prowadnica na przewody ukryta w podstawce to praktyczny patent.

Pod tą maskownicą jak zwykle można prowadzić przewody, aby nie zwisały za telewizorem. Dodam jednak, że fabrycznie dołączony przewód zasilania poprowadzony przez tę maskownicę wystaje jedynie 50 cm poza stopę, co może być problematyczne, jeżeli kontakt z prądem macie nieco dalej. Z tego samego tworzywa wykonano całą osłonę pleców i nawet są tam obecne zdobienia oraz bardzo dobrze prezentujące się dwa subwoofery z logo Bang & Olufsen pomiędzy nimi. Ostatecznie jednak, gdy połączycie komplet przewodów, to te niezbyt reprezentacyjnie kierują się na skos do centralnej stopy, przez co nie zalecałbym używania tego modelu w samym centrum pomieszczenia.

Ramka z aluminium dodaje prestiżowości.

Nowoczesne złącza i szybka komunikacja bezprzewodowa to zalety TCL C7K

Panel ze złączami faktycznie nie jest niczym zamaskowany, a złącza wyprowadzono tak, że przewody podpina się równolegle do pleców ekranu z prawej jego strony. To akurat wygodne i nawet gdy telewizor powiesimy na ścianie (VESA 300x300), to mamy łatwy dostęp do wszystkich złączy. Łącznie do naszej dyspozycji TCL oddaje:

• 2x HDMI 4K 144Hz (jedno z eARC);
• 2x HDMI 4K 60 Hz;
• 1x USB 3.2 typu A;
• 1x RJ45 (100 Mbps);
• 1x S/PDIF (wyjście optyczne);
• 1x Common Interface 1.4;
• 2x złącze antenowe (satelita + naziemna).

Jest zatem nowocześnie, choć też adekwatnie do segmentu cenowego mamy tylko dwa złącza HDMI z pełną przepustowością 48 Gbps i tylko jedno złącze USB. Czy ma to kluczowe znaczenie? Tylko jeżeli chcielibyście podpiąć jednocześnie soundbar z podobnego segmentu (te zwykle nie mają przelotu HDMI 2.1), co zajmie jedno z szybszych złączy, a do tego jednocześnie podpiąć dwie nowe konsole, albo konsolę i PC, tak aby w 100% wykorzystać wysokie odświeżanie telewizora bez przepinania przewodów. Można zatem powiedzieć, że raczej marginalna sytuacja, niemniej trzeba mieć to na uwadze. Pamiętajcie też, że nawet najlepsze odtwarzacze BluRay nie wymagają HDMI 2.1, aby móc z ich pomocą uzyskać pełnię jakości obrazu w filmach.

Nieco smuci brak złącza analogowego dla słuchawek lub głośników, ale bądźmy szczerzy - słuchawki podpinamy przez BT, wzmacniacz cyfrowo.

Od strony komunikacji z siecią standardowo mamy “zapasowe” przewodowe złącze Ethernet o przepustowości 100 Mbps oraz nowoczesny moduł Wi-Fi 6. Oznacza to, że telewizor podłączymy z siecią w zakresie 5 GHz i zalecam to właśnie uczynić. Jest też Bluetooth 5.4, co oznacza możliwość podłączenia bezprzewodowego różnych akcesoriów, jak chociażby słuchawki albo pad od konsoli, do czego jeszcze wrócimy nieco dalej w recenzji. Jest ponadto wsparcie dla AirPlay oraz Google HomeKit, zatem wszystkie nowoczesne urządzenia typu smartfon czy tablet mogą bez problemu udostępniać multimedia lub obraz bez użycia kabli.

Nowy pilot i odświeżony Smart TV

W zestawie z telewizorem otrzymujemy jednego pilota – ten został wykonany z tworzywa, które podobnie jak podstawa telewizora imituje szczotkowane aluminium. Ogólnie dobrze leży w dłoni i nie szczędzono tu na przyciskach, choć te nie zawsze są w najbardziej typowym miejscu, co oczywiście jest kwestią przyzwyczajenia. W tej klasie sprzętu nie oczekiwałbym podświetlenia oraz możliwości dostosowania przycisków pod nasze potrzeby – i faktycznie tego nie uświadczymy. Pilot działa nie tylko przez podczerwień, ale również przez Bluetooth i można z jego pomocą wydawać komendy głosowe dla asystenta Google. Zasilany jest na dwie baterie AAA, które producent dostarcza w zestawie.

Pilot komunikuje się przez Bluetooth, ale zasilany jest na zwykłe paluszki.

Sterować można również za pomocą aplikacji TCL Home, która jest dostępną na wszystkie współczesne smartfony. Działa to całkiem sprawnie i przydaje się, gdy chcemy używać na telewizorze przeglądarki internetowej lub często coś wyszukujemy, jako że telefonem można posłużyć się w roli touchpada lub wysyłać całe frazy do pola tekstowego na ekranie telewizora. Ostatecznie jest też obsługa samym głosem, jako że telewizor ma wbudowany mikrofon, którego przełącznik zasilania umieszczono obok jedynego fizycznego przycisku, zatem pod dolną krawędzią ekranu.

Aplikacja dostępna jest na każdy współczesny telefon - w tym te od Apple.

System Smart TV od Google z roku na rok nieco ewoluuje i tutaj dużych zmian nie ma. Dobre jest to, że na nasz kontynent nadal nie dotarły reklamy, może poza propozycjami różnych filmów na platformach, które wykupiły sobie miejsca na stronie głównej – ale takie reklamy to nawet mi się podobają. TCL stosuje swoją nakładkę na ustawienia obrazu oraz dźwięku, a także menu szybkich ustawień (to jego przycisk jest w niepraktycznym miejscu na pilocie). Wszystko jest wyjątkowo czytelne i dodatkowo większość opcji, poza opisem działania, ma ilustrację, która pomaga zrozumieć, jak dana pozycja menu wpływa na obraz. Podoba mi się również zgrupowanie ustawień obrazu w cztery kategorie – Jasność, Kolor, Przejrzystość oraz Ruch. To mocno ułatwia nawigowanie po menu.

Pośród aplikacji nie zabrakło również tej najważniejszej - WP Pilota!

Nowością jest natomiast panel ekologiczny – TCL poszedł w ślady części konkurencji i teraz wszystkie ustawienia ekologiczne znajdziemy w jednym miejscu. Aby lepiej zobrazować to, czy nasze ustawienia pomagają planecie, telewizor odpowiednio zwiększa lub zmniejsza ilość roślinności na lewitującej wyspie, którą widać w tle panelu ustawień eko. To trochę deprymujące, bo aby uzyskać pełnię możliwości telewizora, trzeba wykarczować prawie cały las… Znajdziemy tu również przycisk do natychmiastowego aktywowania zalecanych ustawień, czego raczej nie zalecam robić.

W zasadzie to zaraz po zakupie takiego telewizora najlepiej skorzystać z tego panelu, aby dezaktywować dynamiczną jasność, która domyślnie ustawiona jest w trybie Eco i jedyne co robi, to limituje potencjał telewizora. Nie należy mylić tego z adaptacyjną jasnością – ta też jest dostępna w panelu ekologicznym, ale tutaj czujnik światła zewnętrznego dopasowuje moc podświetlenia, co z pewnością może być przydatne. Ogólnie istnienie takiego zbiorczego panelu to bez wątpienia zmiana na plus względem poprzednich generacji.

Z poziomu szybkiego menu można szybko przejść do zaawansownych ustawień dowolnej funkcji.

Sam system Google TV działa stabilnie i całkiem responsywnie, przynajmniej jak już się całkowicie załaduje – zimny start, np. po awarii prądu, trwa tu bardzo długo, zanim telewizor zrobi się w pełni responsywny. Natomiast na co dzień, po wybudzeniu TCL C7K z uśpienia, wszystko działa przyjemnie szybko. System pozwala mieć nawet kilka aktywnych aplikacji i szybko się pomiędzy nimi przełączać, a jako że to Google TV, to dostęp mamy do praktycznie każdej aplikacji, jaka może się przydać na TV.

Ustawienia systemowe są identyczne jak w każdym telewizorze z Google TV.

Co ciekawe, TCL udostępnia dla wszystkich swoich telewizorów QD-Mini LED aplikację T-Exhibition – tę samą, którą po raz pierwszy spotkałem podczas testów lifestylowego TCL A300 Pro. Pozwala ona zmienić telewizor w wyświetlacz dzieł sztuki. Oczywiście bez matowej powłoki nie robi to aż tak dobrego wrażenia, ale i tak jest to bardzo miły i darmowy dodatek. Od strony “zwykłej telewizji” również wszystko się zgadza – mamy najnowsze tunery i naturalnie obecna jest hybrydowa telewizja internetowa (HbbTV).

Ustawienia zaawansowane natomiast są pogrupowane w intuicyjnie dobrane podmenu i oferują bogate opisy każdej funkcji.

Specyfikacja testowanego telewizora TCL 65C7K Premium QD-Mini LED

Kontrast oraz ilość detali oferowanych przez TCL C7K znacznie wykracza poza oczekiwania wobec średniego segmentu TV.

Nagłośnienie w TCL C7K wyróżnia go spośród konkurentów

Pierwsze testy, jakie wykonałem, dotyczyły nagłośnienia. Tu nie ukrywam, że obecność znaczka znanej audiofilskiej marki – w tym przypadku Bang & Olufsen – działa na mnie jak czerwona płachta na byka. Zbyt często te znaczki rozdawane są zdecydowanie na wyrost. Z drugiej strony nagłośnienie wspomnianego chwilę wcześniej TCL A300 Pro również pochodzi od tej znanej niemieckiej firmy, tylko że tam dostaliśmy z telewizorem soundbar i zewnętrzny subwoofer, a w przypadku TCL C7K jest to jednak nagłośnienie klasycznie wbudowane w telewizor. Czy zatem TCL zdołało się w tej kwestii wybronić? I tak, i nie.

Dwa subwoofery nie tylko dobrze wyglądają ale też przyjemnie grają.

System 6.2.2, zaprojektowany przez Bang & Olufsen specjalnie dla serii TCL C7K, brzmi bardzo poprawnie. Niskie pasmo zaczyna się tam, gdzie powinno, zatem w okolicy 50 Hz, a wysokie tony przekraczają 15 kHz, co również można uznać za wynik dobry (ponoć i tak mało kto słyszy powyżej 16 kHz…). Brzmienie jest równomierne i jego barwa nie zmienia się przy okazji zmiany głośności. Wyraźnie słychać dialogi, a muzyka faktycznie brzmi jak muzyka. W filmach też dobrze czuć przestrzeń dźwięku, zwłaszcza w przedniej scenie (kanały tylne opierają się na odbiciach i tu już dużo zależy od kształtu pomieszczenia).

Pasmo przenoszenia dla domyślnych profili dźwięku.

Jedyne, czego tu tak naprawdę brakuje, to natężenia. Otóż, aby zagwarantować stabilność dźwięku, trzeba było poświęcić maksymalną jego głośność i TCL C7K nieszczególnie chce przekroczyć poziom 85 dBm, co jest wynikiem poniżej średniej dla tego segmentu, ale też z dwojga złego zdecydowanie wolę takie podejście, jakie obrało TCL. Zatem dobrze i soczyście brzmiące głośniki, które może i nie napędzą domówki, ale wystarczą do typowego kanapowego oglądania filmów czy seriali.

Pasmo przenoszenia w skrajnych ustawieniach regulacji Beosonic.

Dodatkowo Bang & Olufsen zadbało o personalizację nagłośnienia. Z poziomu ustawień telewizora możemy wybrać, w jaką tonację chcemy ukierunkować dźwięk. Przyznam, że zaskoczyło mnie, że takie ustawienia trafiły do tego modelu ze średniego segmentu, bo to faktycznie sprawia, że TCL obecnie w tej materii wyróżnia się na tle konkurencji. Ostatecznie jednak dla prawdziwych kinomaniaków i tak zalecałbym dokupienie zestawu soundbar z tylnymi głośnikami efektowymi i subwooferem, który zdoła zejść z częstotliwością bliżej tych pożądanych w filmach 30 Hz.

Możemy dobrać, w jaką stronę ukierunkować brzemienie.

TCL C7K wyposażono w nową powłokę antyrefleksyjną

Zanim zasiadłem do testowania samego panelu, przyjrzałem się dokładnie nowej powłoce CrystGlow, która ma skuteczniej zwalczać refleksy. Trudno nie zgodzić się z tym, że robi to faktycznie lepiej niż zeszłoroczna seria telewizorów TCL, choć nie określiłbym tego jeszcze najlepszą powłoką antyrefleksyjną w branży. W szczególności bardzo intensywne źródła światła generują tu rozległy efekt tęczy (rozszczepienia światła), choć zakładam, że niewielu z was kieruje latarkę na telewizor podczas oglądania filmów. Niemniej w tym segmencie cenowym rezultaty są bardzo dobre, zwłaszcza że model ten może jeszcze zwalczać refleksy nadzwyczaj wysoką jasnością, ale o tym za moment.

Matowa matryca to to nie jest i bardzo mocne źródła światła będą generować efekt tęczy.

Poprawie uległy kąty widzenia, pod jakimi obraz traci na nasyceniu barw oraz na jasności. Nadal jest to telewizor z panelem VA, zatem nie ma co oczekiwać, że z każdego fotela w salonie obraz będzie wyglądać tak samo, ale faktycznie TCL C7K nie ogranicza obszaru bezkompromisowego oglądania do tylko jednej kanapy bezpośrednio przed ekranem. Pisząc prościej – kąty widzenia w testowanym modelu wypadają znacznie lepiej niż w zeszłorocznym i zbliżają się powoli do tego, co oferują telewizory wyposażone w panel IPS, przy czym TCL C7K nadal oferuje kontrast (natywny) na poziomie 6000:1.

Kąty widzenia są niezłe - zwłaszcza jak na matrycę VA.

Prawdziwe kropki kwantowe w TCL C7K robią porządną robotę

Od strony kolorów nowy panel również uległ delikatnej poprawie. Powłoka kropek kwantowych sprawia tutaj, że niebieskie światło LED zmienia długość fal dla wybranych subpikseli, tak aby te bez strat na energii (jasności) świeciły idealnym czerwonym lub zielonym kolorem. Taki zabieg powoduje, że uzyskujemy perfekcyjną biel (lub dowolny inny kolor po odpowiednim wysterowaniu każdego z takich subpikseli). Innymi słowy, daje to większą precyzję nad sterowaniem kolorami, a co za tym idzie – lepszy ich gradient oraz szersze pokrycie gamutów stosowanych w przemyśle filmowym.

Wizualizacja pokrycia gamutów kolorów - od lewej sRGB, DCI-P3, BT.2020.

Tutaj TCL C7K może pochwalić się generowaniem przestrzeni kolorów równej obszarowi popularnego DCI-P3, choć jego samego pokrywa jedynie w 90% (jak widać powyżej, nie jest w stanie wygenerować aż tak jaskrawej czerwieni i zieleni). To wyniki adekwatne albo nawet nieco lepsze, niż bym oczekiwał od modelu ze średniego segmentu w 2025 roku. Najszerszy stosowany gamut BT.2020 pokrywany jest już tylko w 66%, ale trudno, aby na tym polu panel LCD rywalizował z wielokrotnie droższymi OLEDami. Na pochwałę natomiast zasługuje fabryczna kalibracja.

Badanie odwzorowania kolorów w profilu Film - od lewej względem sRGB, DCI-P3 oraz BT.2020.

Powyższe wyniki oznaczają, że w profilach filmowych możemy faktycznie liczyć na to, że filmy i seriale ujrzymy w kolorystyce zgodnej z wizją ich autora – a przynajmniej nie zauważymy odstępstw bez podstawienia wzorca do porównania. Pozostałe profile przedkładają już wykorzystanie pełni możliwości panelu ponad tę wierność odwzorowania, co z pewnością też trafi w gusta licznych odbiorców. Warto jeszcze odnotować, że oba profile filmowe są zbyt ciepłe i polecam o jedno oczko zredukować nastaw temperatury bieli, aby ta faktycznie wylądowała na idealnych 6500K. Domyślnie każdy profil korzysta z wygaszania lokalnego, co się bardzo chwali, jako że wtedy postrzegalny kontrast (ale również ten mierzony w tabelce poniżej metodą szachownicy ISO) jest idealny.

Pomiary fabrycznych profili obrazu TCL 65C7K Premium QD-Mini LED
(SDR, okno 9%, plansza ISO)

Zgadza się, TCL C7K jest zdolny wygenerować w typowych scenach z filmów czerń czarną niczym atrament i subiektywnie większość widzów, którzy nie wiedzą, gdzie szukać różnic, nie będzie w stanie określić, czy patrzy na panel OLED, czy LCD. Tutaj pełna zasługa leży po stronie ulepszonego systemu podświetlenia, w którym diody nieco odsunięto od panelu, a mikrosoczewki na każdym z mini LED lepiej niż w poprzedniej generacji skupiają światło, tak aby to nie rozlewało się poza strefę, którą ma obsługiwać. Przyznam, że nie spodziewałem się już w tym roku ujrzeć tak idealnej czerni w średnim segmencie telewizorów LCD!

Taki efekt uzyskamy aktywując wzmacniacz kolorów - przyjrzyjcie się odcieniom wody.

TCL dopracował procesowanie obrazu – upscaling do 4K daje już bardzo dobre rezultaty – powiedziałbym, że na poziomie tego, co pamiętam z testów najlepszych telewizorów TCL z ubiegłego roku. To wyśmienita wiadomość dla tych z was, którzy nie przepadają za płaceniem najwyższej stawki za usługi VOD i treści odbierają w FHD. Lepiej też prezentują się treści z DVD i starszych filmów, które być może macie jeszcze zgrane do plików. Ma to szczególnie istotne znaczenie, jeżeli wybierzecie większy niż 55”-65” rozmiar nowego TCL C7K – im większa przekątna, tym gorzej prezentują się treści nagranie w niższej rozdzielczości i tym bardziej przydaje się dobry upscaling.

Tu kolejny przykład działania funkcji boostującej kolory - może i mniej realistycznie, ale za to atrakcyjniej dla oczu.

Procesowanie ruchu w treściach, które dostarczane są w 23-25 FPS (większość filmów…) również działa wyśmienicie i robi użytek z matrycy zdolnej pracować z odświeżaniem powyżej 100 Hz. Ustawień upłynniaczy mamy na tyle dużo, że da się zachować plastyczność filmów (zatem uniknąć efektu opery mydlanej), ale jednocześnie zredukować nieprzyjemne przeskakiwanie obrazu w ruchu. Ostatecznie gradient (przejścia tonalne) na TCL C7K również prezentuje się poprawnie – nie jest to jeszcze poziom topowych modeli, ale szczerze, w tej cenie nie mam żadnych zastrzeżeń.

Odwzorowanie kolorów skóry też wypada na przyzwoitym poziomie.

Jasności TCL C7K ma pod dostatkiem

Nowe podświetlenie to nie tylko spektakularna redukcja efektu halo, ale dużo większa jasność samego telewizora. Producent podaje, że powinniśmy uzyskać 2600 nitów i faktycznie moje testy potwierdzają tę specyfikację. Tryb Dynamiczny z aktywnym HDR na domyślnych ustawieniach wykazuje 2600 nitów jasności bieli dla okna o rozmiarze 4% powierzchni ekranu, przy czym już po 1-2 sekundach jasność ta spada do poziomu 2200-2300 nitów i tam się stabilizuje. W lepiej skalibrowanym trybie Film z HDR (i po podbiciu jasności w ustawieniach do 100%) uzyskałem odczyt na poziomie 2000 nitów, ale za to był on od razu w 100% stabilny. Te wartości zdecydowanie przekraczają moje oczekiwania wobec telewizora ze średniego segmentu, a jeszcze rok temu uznałbym je za odpowiednie dla telewizorów z wyższej półki!

Pomiar jasności SDR i HDR TCL C7K QD-Mini LED Premium (65", tryb Dynamiczny)

Pomiar jasności SDR i HDR TCL C7K QD-Mini LED Premium (65", tryb Filmmaker)

Jak widzicie, w realnych scenach z filmów, których też zawsze sprawdzam przynajmniej kilka, nie jest już tak świetliście, ale i tak bez problemu uzyskujemy ponad 1000 nitów w najjaśniejszych punktach, co wystarczy dla większości filmów, jako że te są masterowane do właśnie tej wartości. Naturalnie nie jest to OLED, aby każdy najmniejszy detal rozmiarów często kilku pikseli generował maksymalną jasność, ale też w codziennym użytkowaniu dla typowego widza jasności jest aż nadto. To samo tyczy się SDR, może za wyjątkiem trybów filmowych, które wtedy są nieco zbyt ciemne, aby cieszyć się nimi za dnia – co oczywiście można kilkoma kliknięciami naprawić, aktywując auto HDR albo podbijając szczytową jasność do wyższego poziomu.

W kontrastowych scenach, w których odcięcie do czerni jest wyraźne i nie występują małe jasne punkty, TCL C7K oferuje idealny kontrast.

W treściach HDR można skorzystać z funkcji mapowania tonów, tak aby te odpowiadały możliwościom TCL C7K. Oznacza to, że telewizor przesterowuje (wykracza poza ich zakres) informacje w metadanych otrzymanego formatu HDR, tak aby maksymalna jasność filmu odpowiadała maksymalnej jasności zastosowanego tu panelu (w ogromnym uproszczeniu). Tutaj możemy też wybrać, czy ta transformacja ma priorytetyzować zachowanie detali, czy raczej ogólną jasność ekranu. Stanowczo polecam trzymać się tej pierwszej opcji (jest też tryb zbalansowany, ale w mojej opinii nawet ten najmniej przejaskrawiony nieco zbyt podkręca jasność).

Tutaj trudna (technicznie dla mini LED) scena - widać jak dobrą robotę robi system wygaszania, nawet na podstawowym poziomie.

Ostatecznie samo podświetlenie zawiodło mnie nieco równomiernością swojej pracy, choć zawód ten wynika z wybitnych wyników pozostałych testów, a ten jest po prostu adekwatny do przedziału cenowego, w jakim TCL uplasował model C7K. Górna i dolna krawędź telewizora dosyć znacząco odbiegają tonacją od tego, co wyświetlane jest na środku ekranu, ale też nie na tyle, aby dostrzec to podczas typowego seansu filmowego (chyba że będzie to film czarno-biały).

Pomiar równomierności pracy podświetlenia - delta E i delta C.

Testowany TCL C7K, tak jak wszystkie inne telewizory tego producenta, obsługuje wszystkie formaty HDR, w tym Dolby Vision oraz HDR10+, zatem niezależnie od platformy i źródła, z jakiego oglądacie filmy, te zawsze będą prezentować się w pełni okazałości (na tyle, na ile pozwala zastosowany tu panel CrystGlow HVA). Moje ogólne wrażenia po kilku pełnometrażowych seansach są takie, że TCL C7K oferuje obraz, którego nie spodziewałbym się w tak dobrze wycenionym telewizorze i zawstydza pod tym względem wiele znacznie droższych, nadal sprzedawanych telewizorów z minionego roku.

Wysoka jasność zdecydowanie robi wrażenie podczas filmowych seansów.

TCL C7K nadaje się również do gier

W przypadku graczy nowy TCL C7K również potrafi zaskoczyć. W tym roku podniesiono odświeżanie natywne do 144 Hz, a co za tym idzie – w trybie DLG, gdy obniżymy rozdzielczość do 1080p, można aktywować odświeżanie 288 Hz. Ekran faktycznie jest odświeżany z taką częstotliwością, co znacznie poprawia ostrość obrazu w ruchu, zatem widzimy więcej detali, szybko przemieszczając się w grze. Niestety takie dodatkowe procesowanie obrazu wydłuża finalnie opóźnienia o kilka milisekund, choć te i tak wyjściowo – w natywnym 4K i przy 144 Hz – uzyskały przyzwoicie niskie odczyty poniżej 10 ms.

Czas reakcji wypada na poziomie dobrych monitorów (z panelami VA) dla graczy.

Sam panel, w typowy sposób dla technologii VA, nie oferuje wybitnych czasów reakcji pikseli (GTG), ale te są wystarczająco szybkie, aby w natywnych 144 Hz nadążać za odświeżaniem – większość transformacji pikseli kończy się w czasie poniżej 6 ms. Na tle konkurencyjnych telewizorów LCD to bardzo dobre wyniki i tylko panele OLED oferują tu wyraźną przewagę. W trybie 288 Hz piksele oczywiście reagują tak samo szybko, ale to już zdecydowanie zbyt długi czas transformacji, aby zmieścić się w okienku czasu, które dla tego odświeżania wynosi poniżej 4 ms dla każdej transformacji.

Pomiar Input Lag z aktywnym G-Sync oraz w trybie 288 Hz w FHD.

Pisząc prościej, TCL C7K to bardzo szybki telewizor LCD z przyzwoicie niskim input lag, co bez wątpienia zadowoli graczy konsolowych. Po podpięciu PC można jeszcze skorzystać z trybu 288 Hz w FHD, który nieco bardziej polepsza sytuację. Telewizor automatycznie wykrywa gry i aktywuje tryb Mistrza Gry (tak TCL to określa), a także wspierane są wszystkie techniki adaptacyjnego odświeżania, włącznie z NVIDIA G-Sync Compatible, czym producent nawet się nie chwali w specyfikacji. Jest też nowy panel gracza, który wywołuje się przytrzymując dłużej ten niezręcznie wysoko umieszczony na pilocie przycisk szybkiego menu. Owszem, nawet w trybie gry nie jest to domyślny panel ustawień i mam nadzieję, że w kolejnych aktualizacjach TCL to naprawi.

Nowy panel gracza jest bardzo funkcjonalny i przy tym też sprawnie działa.

W samym panelu możemy wybrać jeden z trzech stylów, co jest bez wątpienia miłym gestem. Od razu po jego aktywowaniu dostajemy informację o aktualnym odświeżaniu (również gdy to jest zmienne), aktywnym trybie niskich opóźnień, HDR oraz odświeżaniu adaptacyjnym. To zdecydowanie użyteczne, bo nie musimy sprawdzać na konsoli lub PC, czy to wszystko jest poprawnie ustawione. Można też aktywować nakładkę z celownikiem albo powiększyć część ekranu i wyświetlić ją z boku, jednocześnie zmniejszając cały wyświetlany obraz (tak aby zmieścił się obok powiększonej części). Ta ostatnia to przydatna funkcja, gdy chcemy grać w gry typu MOBO – mniejszy obraz łatwiej ogarnąć wzrokiem a na powiększonej minimapie łatwiej kątem oka zauważymy nadchodzące zagrożenie.

Zmiana proporcji działa w zasadzie tylko z PC (konsole i urządzenia Apple nie pozwolą aktywować szerszej rozdzielczości).

TCL przygotowało specjalne profile obrazu dla gier RPG oraz FPS, co odpowiednio wyostrza obraz, ułatwiając czytanie małej czcionki w grach RPG (a także nieco podnosi gammę dla lepszego klimatu) oraz zwiększa jasność czerni w grach FPS, aby łatwiej dostrzegać ukrytych przeciwników (a także przyspieszyć transformację pikseli, jako że te na panelach VA szybciej wykonują się w jaśniejszych scenach). Ostatecznie w zaawansowanym menu gry można też zmienić proporcje ekranu na 21:9 lub 32:9. Wtedy komputer pozwala wybrać rozdzielczość 3840x1600 lub 3840x1080 (a także 2560x1080), dzięki czemu uzyskamy bardziej immersyjny, szeroki kadr. Te ustawienia z pewnością docenią gracze symulatorów wyścigowych lub lotniczych, ale i ci grający w gry z rzutem izometrycznym – z racji tego, że będą widzieć więcej planszy w grze naraz.

Z pomocą usług, takich jak NVIDIA GeForce Now, możemy cieszyć się graniem bez podpinania żadnego sprzętu, poza tylko padem.

W kontekście grania warto jeszcze wspomnieć, że jest to na tyle nowoczesny telewizor, że pogracie na nim w chmurze – wystarczy sparować pada (również bezprzewodowego) i zalogować się chociażby do usługi NVIDIA GeForce Now, w której można ogrywać popularne i posiadane przez nas tytuły na innych platformach (jak Steam, Epic czy UbiConnect) w najwyższych ustawieniach dostępnych dla topowych PC! Choć w tym przypadku zaznaczę, że na TCL C7K udało się maksymalnie aktywować streaming w FHD (bywa że droższe telewizory pozwalają na strumieniowanie 4K). Można też na telewizor pobrać aplikację Microsoft Game Pass i grać w ramach abonamentu bez konieczności posiadania gier.

TCL C7K potrafi być oszczędny

Ostatnie testy dotyczyły poboru energii elektrycznej – i tutaj wiele zależy od sposobu użytkowania telewizora. Jeżeli pozostawimy ustawienia fabryczne z aktywnym limiterem jasności (tryb Eco+), watomierz nie pokaże więcej niż 70 W, co byłoby wyśmienitym wynikiem, gdybyśmy byli wtedy w stanie korzystać z telewizora za dnia. W bardziej realnym scenariuszu, gdy skorzystacie z profilu dynamicznego lub dezaktywujecie dynamiczną pracę podświetlenia, odczyty będą wahać się pomiędzy 130 W a 180 W w treściach SDR. Dla najjaśniejszych scen z użyciem HDR odnotowałem 245 W poboru energii, co jest już wartością znaczącą, ale też adekwatną do efektów uzyskiwanych na ekranie.

Strefowe wygaszanie działa też w SDR, zatem telewizor w każdym trybie jest oszczędniejszy od standardowo podświetlanych modeli.

Czy warto kupić TCL C7K?

Po przeanalizowaniu wszystkich przeprowadzonych testów i spędzeniu z TCL C7K blisko dwóch tygodni, obejrzeniu na nim kilku pełnometrażowych filmów i licznych odcinków seriali stwierdzam, że jest to wyjątkowo mocna pozycja w średnim segmencie, która w wielu kwestiach nie tylko zrównuje się, ale bywa też, że przewyższa topowe telewizory z poprzedniej lub jeszcze wcześniejszej generacji. W przypadku testowanego i zdaje się optymalnego rozmiaru 65” za niespełna 5000 zł dostajemy telewizor, który z nawiązką zaspokoi potrzeby większości widzów oraz graczy. Co więcej, w ich przypadku możliwe, że nawet obejdzie się bez zakupu soundbara – na tyle dobrze wypada obecny tu system nagłośnienia od Bang & Olufsen.

Tak, to nadal TCL C7K i owszem - wygląda ja OLED.

Nowy panel CrystGlow HVA zaskakuje jasnością oraz soczystością barw, które wcześniej były zarezerwowane tylko dla najlepszych telewizorów LCD. Podświetlenie mini LED z technologią Halo Control i ponad tysiącem stref wygaszania sprawia, że subiektywny kontrast jest równie nieskończony, jak na telewizorach OLED – w znaczeniu, że czarne obszary na filmach faktycznie są atramentowo czarne. Dużo tu daje też obsługa każdego formatu HDR, co nie jest normą nawet w droższych telewizorach. Dobrze wypadają poprawione kąty widzenia oraz powłoka antyrefleksyjna, która całkiem nieźle radzi sobie z typowym oświetleniem w mieszkaniu.

Mając na uwadze stosunek ceny do możliwości i funkcjonalności, TCL C7K to obecnie jedna z najlepszych propozycji na rynku.

Zadowoleni będą casualowi gracze – zakładając, że nie potrzebują podpinać zbyt wielu konsol jednocześnie. Jakość wykonania jest tu na przyzwoitym i adekwatnym do ceny poziomie, podczas gdy design wręcz wychodzi przed szereg i telewizor prezentuje się, jakby był modelem z jeszcze wyższego segmentu. Funkcjonalnie niczego tu nie brakuje, a nawet jest więcej, niż bym oczekiwał po telewizorze w tej cenie – mamy chociażby tryb galerii albo możliwość gry w chmurze. Całościowo wyłania się z tego bardzo atrakcyjna propozycja, zwłaszcza jeżeli poszukujecie czegoś w naprawdę dużym rozmiarze – za 8000 zł można dostać wariant o przekątnej 85”, a to już robi ogromne wrażenie!

Płatna współpraca z TCL