Podsumowanie

16 listopada 2005przeczytasz w 1 min.

Niedoceniany - to słowo ciśnie mi się na klawiaturę, kiedy kończę 'zabawę' z aparatem Panasonic. Wiele cech tego aparatu jest niedostępna u konkurencji, a jednak ciągle aparaty o nazwie Lumix nie mogą przebić się do szerszego grona użytkowników. Co może być tego powodem ? Na pewno słaba znajomość produktów przez polskich amatorów fotografii, słaby marketing oraz ciągłe postrzeganie Panasonica przez pryzmat jego bardziej znanych produktów, chociażby RTV. Dla Polaka liczy się marka, którą zna i kojarzy z fotografią, a niestety w przypadku producenta FZ5 tak nie jest.

Co mogę na koniec powiedzieć czytelnikom o testowanej hybrydzie. Jej wygląd odzwierciedla także to, jak ją odbieram. To faktycznie korpus doklejony do obiektywu. To szkło wraz ze stabilizacją stanowi o klasie i wysokiej ocenie końcowej. Sam korpus, matryca, elektronika i możliwości to przyzwoity, światowy poziom. Jednak to co "wystaje" najbardziej, jest też najlepszą wizytówką tego modelu. Żaden inny aparat, za te pieniążki, nie da nam takiego szkła - uniwersalny, duży zakres ogniskowej, świetna jasność i jakość obrazu plus optyczna stabilizacja - brawo, brawo.

Jednak jest jeszcze coś, o czym warto powiedzieć. Panasonic FZ5 jest aparatem uniwersalnym, dla szerokiego grona odbiorców. To rzadkość w tej klasie. Nie tylko jakość obrazu, ale także przyjazna, łatwa obsługa, tryb "serduszka" i niezła lampa błyskowa, świadczą o zamyśle konstruktorów, aby aparat był dla prawie każdego. Również jego niewielkie rozmiary, w stosunku do możliwości optyki, są warte uwagi.

A wady? Na pewno mała matryca, niezbyt rozbudowane MENU, mały LCD i kanciaty design - nie są one jednak w stanie zatrzeć bardzo pozytywnego wrażenia, za tę cenę nie znajdziecie aparatu o takich możliwościach, szczególnie optycznych.