Nadciąga pierwszy sierpniowy superksiężyc. Zaatakuje dwa razy

Tegoroczny sierpień będzie miesiącem, kiedy Księżyc może nas porządnie zaniepokoić. Jego ogromna, jasna tarcza będzie nas przytłaczać przez dobrych kilka nocy, a zjawisko to powtarzać się będzie przy każdej z dwóch sierpniowych pełni. W ten sposób naturalny satelita pożegna wakacje, ale po raz pierwszy zaatakuje nocne niebo już 1 sierpnia przy okazji. Kiedy należy spodziewać się superksiężyca w sierpniu 2023?

Terminarz superksiężyca w sierpniu 2023

Księżyc w pierwszą z dwóch sierpniowych super pełni osiągnie 1 sierpnia o godzinie 20:33. Będzie oddalony wtedy od Ziemi o 363 815 km. Od tego momentu zacznie go powoli ubywać, ale III kwadrę osiągnie dopiero 8 sierpnia o godzinie 12:29. Na spektakularne widoki możemy więc liczyć przez kilka pierwszych sierpniowych nocy, a największe zbliżenie ku Ziemi nastąpi 2 sierpnia.

Dla obserwatorów w Polsce jest to bardzo dobra informacja, ponieważ w pierwsze dwa sierpniowe wschody Księżyca nastąpią w równie dogodnym momencie. We wtorek, 1 sierpnia możemy się go spodziewać około godziny 21:00. W środę, 2 sierpnia, nie będzie to już kumulacja super pełni, ale Księżyc wzejdzie około 21:30. Znajdzie się też w odległości 363 591 km od Ziemi i możemy liczyć na 99.9% widoczności jego tarczy.

Zignorować ten spektakularny widok trudno będzie nawet w miastach, ale gapowicze nie muszą rozpaczać. Już 31 sierpnia Księżyc znów osiągnie pełnię w bliskiej odległości od Ziemi. Superksiężyc zobaczymy więc ponownie i będzie okazja przyjrzeć się mu jeszcze dokładniej.

Dlaczego Księżyc jest tak duży i jasny?

Obserwując Księżyc w pełni możemy mieć wrażenie, że ten naturalny satelita Ziemi zmienia swoje rozmiary. Czasem musimy poszukać go na niebie, a w kolejnym miesiącu jego tarcza potrafi przytłoczyć bez specjalnych starań z naszej strony. Dzieje się tak, ponieważ Księżyc krąży wokół Ziemi po eliptycznej orbicie.

Pokonuje ją w regularnym rytmie 29 i pół dnia, a ziemskie przyciąganie ma na niego wpływ, to nie jest on od niej całkowicie zależny. Nawet nachylenie księżycowej orbity odbiega od płaszczyzny równikowej naszej planety. Z perspektywy ziemskiego obserwatora Księżyc wydaje się większy lub mniejszy, ponieważ postrzegamy go z różnej odległości. Dystans ten może się różnić o ponad 40 000 km (od 363 400 km w perygeum do 405 500 km w apogeum).

Zjawisko superksiężyca następuje, kiedy srebrny glob osiąga pełnię i dzieli go od Ziemi dystans nieprzekraczający 10% zbliżenia osiąganego w perygeum. Jego dysk postrzegamy wtedy jako większy (jego średnica jest nawet o 8% dłuższa niż zazwyczaj) i zdecydowanie jaśniejszy, niż podczas typowej pełni.

Źródło: livesience.com