Ostatnim czynnikiem mającym wpływ na wydajność dysku twardego, jest czynnik ludzki. Oczywiście mam tutaj na myśli poprawność instalacji dysku twardego. Pamiętajmy o tych kilu zaleceniach, a nasze dyski będą pracować szybko i sprawnie. Interfejs IDE jest wbrew pozorom bardzo prosty. Do jego poprawnej konfiguracji, potrzebna jest pewna minimalna wiedza na temat sposobu jego działania:
- Nowe dyski twarde podłączamy wykorzystując taśmy 80-żyłowe. Jeśli dysk ma pracować w kieszeni, upewnijmy się, iż kieszeń również zaopatrzona jest w tasiemkę 80-żył. Podłączenie takiego napędu starą taśmą 40-żylową spowoduje wyraźny spadek prędkości jego działania, urządzenie przestawi się w tryb ATA33.
- Starajmy się podłączać urządzenia na niezależnych kanałach IDE. Jeśli posiadamy najbardziej podstawową konfigurację. Dysk twardy instalujemy jakie jedyne urządzenie na pierwszym kanale (Primary Master). CD-(R)om/DVD-(R)om jako jedyne urządzenie na drugim kanale (Secondary Master). Zasadą jest instalacja urządzeń, które pracują jednocześnie na osobnych kanałach. Jeśli to możliwe, wszystkie urządzenia powinny być instalowane na dedykowanych kanałach IDE.
Problem nie istnieje w urządzeniach Serial-ATA, które z definicji wymuszają taką konfiguracje. Dzieje się tak dlatego, że dwa urządzania IDE podłączone do jednego kanału _nie_ mogą pracować jednocześnie. Co prawda, przełączanie miedzy nimi jest dokonywane bardzo szybko (kilkanaście razy na sekundę), a na dodatek jest dobrze buforowane. Jednak spadek wydajności w takiej konfiguracji jest odczuwalny. - Pamiętajmy o odpowiedniej konfiguracji Biosu komputera. O ile to możliwe należy włączyć transfery DMA. To samo dotyczy konfiguracji Windows. Pamiętajmy o instalacji najnowszych sterowników do chipsetów płyt głównych. Za kontrolery IDE odpowiadają odpowiednio: Intel Aplication Accelerator dla płyt z chipsetami Intela, oraz VIA 4in1 dla płyt na chipsetach VIA. Dla płyt opartych na innych chipsetach, ich producent również przewidział odpowiednie sterowniki. W transferach w trybie DMA nie uczestniczy procesor główny komputera, nie zależą więc one od jego wydajności. Co obala kolejny mit. Aby uzyskać wysoką wydajność dysku twardego, wcale nie potrzeba super wydajnego komputera. Oczywiście nie należy popadać w skrajności.
- Podczas instalacji dysków twardych, pamiętajmy także o odpowiedniej instalacji czysto sprzętowej. Dyski przykręcajmy zawsze na 4 wkręty, dociągając solidnie śruby. Podczas pracy dysk nie może się przemieszczać. Jednak głównym powodem, dla którego dysk powinien mieć dobry kontakt z obudową, jest odprowadzanie ciepła. Zapewne wielu z was zauważyło, iż dysk "wolno" leżący nagrzewa się bardziej od takiego, który pracuje wkręcony do obudowy. Dzieje się tak dlatego, że w tym przypadku obudowa działa jak radiator, zwiększając powierzchnie odprowadzania ciepła. Pamiętajmy, że dyski należy montować w pozycji poziomej, a więc płasko, elektroniką do ziemi. Dopuszczalna jest jednak instalacja pionowa, na dowolnym boku. Zapewni to równe obciążenie łożysk pracującego dysku, a więc przedłuży jego żywotność. Należy unikać dłuższej pracy, gdy dysk musi być pochylony od płaszczyzny bądź pionu. Taka praca jest dla niego szczególnie niekorzystna pod względem żywotności mechanicznej.
Odpowiednia dawkę teorii mamy już za sobą i możemy przejść do wyników, oraz ich interpretacji. Ze względu na ilość napędów, nie będziemy opisywali każdego z osobna, tylko zajmiemy się całą serią dysków, np. seria Baracuda 7200.7. Oczywiście jeśli zdarzy się, że konkretny model wymaga nieco bliższego przedstawienia, taki komentarz oczywiście pojawi się.
