Monitory

OSD monitora - testy s.1

przeczytasz w 2 min.

Menu OSD – Samsung T220

Menu OSD – Samsung 2243EW

Samsung T220 i 2243EW dysponują bardzo zbliżonym menu OSD. Jest czytelne, szybkie i wygodne. Ma dość rozbudowaną funkcjonalność. Przy jego pomocy można ustawić jeden z trzech poziomów korekcji Gamma, czy wyłączyć podświetlenie włącznika. Daje możliwość ustawienia skalowania obrazu – z zachowaniem proporcji lub rozciągnięcie na całą szerokość ekranu. Ciekawą opcją jest konfiguracja funkcjonalności jednego z przycisków – może działać jak skrót do jednego z menu – MagicBright, MagicColor, Color Effect lub Image Size.

Wygodnym rozwiązaniem jest to, że po zamknięciu i otwarciu menu wracamy z powrotem do opcji, na której byliśmy ostatnio. Jednym naciśnięciem przycisku SOURCE można zmieniać źródło sygnału. Menu pozwala również na precyzyjne ustawienie ostrości obrazu, a w T220 można włączyć funkcję RTA (Response Time Accelerator), zmniejszającą czasu reakcji panelu.

Menu OSD – LG

Menu OSD w LG również jest szybkie i ładne (niebieskie i półprzezroczyste), ale trochę gorzej wygląda sprawa jego obsługi. Po wejściu do wybranego podmenu nie można nawigować po nim w górę i dół, a jedynie w dół. Trochę mylące są też oznaczenia – monitor niepotrzebnie ma dwa rodzaje menu głównego – do jednego wchodzi się za pomocą przycisku „słońce”, a do drugiego poprzez „menu”. Funkcjonalnie oba są takie same, ale różnią się wyglądem początkowego ekranu.

Przy pomocy OSD można ustawić jeden z trzech poziomów korekcji Gamma. Podobnie, jak w Samsungu, mamy do dyspozycji bogate ustawienia ostrości, czy możliwość wyłączenia podświetlenia włącznika.

Menu standardowo wydaje odgłosy za pośrednictwem mini-głośniczka wbudowanego w monitor (nie można go podłączyć do karty dźwiękowej) – można je zmienić lub wyłączyć. Umożliwia ustawienie proporcji – 16:10 lub 4:3 (nawet dla rozdzielczości 16:10). Menu dostępne jest w kilku językach, w tym po polsku.

Menu OSD – Asus

Asus ma tak sobie wyglądające menu, ale za to dość intuicyjne i szybkie. Trochę gorzej wygląda sprawa umiejsciowienia przycisków – np. po wejściu do podmenu przycisk po lewej stronie przesuwa kursor w menu w dół, a po prawej – w górę, na przekór intuicji.

Można ustawiać tryby Splendid, a po ich włączeniu włączyć ASCR (automatyczną redukcję kontrastu przy ciemnym obrazie na ekranie), ustawić ostrość (od 0 do 100, ale różnice są bardzo niewielkie – obraz zawsze jest ostry), nasycenie kolorów, czy ustawić jeden z trzech Skin Tone. Przełączanie źródła sygnału odbywa się przy pomocy odpowiedniego menu.

Funkcja Aspect Control pozwala na ustawienie w niektórych rozdzielczościach niepanoramicznych sposobu skalowania obrazu – Full (rozciągnięty na całą szerokość ekranu) lub 4:3 (rozciągnięty tylko na wysokość z zachowaniem proporcji – czarne paski po bokach).