Poprzednie rozdziały dowiodły, że gry komputerowe w trybie multiplayer to profesjonalnie zorganizowana strefa aktywności. Jest usystematyzowana oraz uzawodowiona. Czas więc na ostateczne rozstrzygnięcie, to jest porównanie gier komputerowych z najpopularniejszymi definicjami sportu.
Nieco wcześniej mowa była o sporcie przedstawionym jako: „świadomą, dobrowolną działalność człowieka, podejmowaną głównie dla zaspokojenia potrzeby zabawy, popisu, walki, a także wewnętrznego doskonalenia się w drodze systematycznego rozwoju cech fizycznych, umysłowych i wolicjonalnych”. Trzeba przyznać, że gry komputerowe pasują do tak nakreślonej definicji, ponieważ:
- są ponad wszelką wątpliwość świadomą i dobrowolną działalnością
- wyniki badań na University of Rochester potwierdzają, że motywacją
- do gry dla większości graczy komputerowych są dwa czynniki, rozrywka i rywalizacja, czyli walka – ten drugi czynnik najefektywniej zachęca
- do gry
- sukces w grach komputerowych zależy od tempa w jakim gracz nabędzie dane umiejętności – uczy się więc, a to już rozwój cech umysłowych. Nauka zaś zależy od woli. To z kolei doskonalenie cech wolicjonalnych
- poprawiają cechy fizyczne, takie jak koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz refleks
- w przypadku rywalizacji na poziomie zawodowym przyczyniają się pośrednio do budowy kondycji fizycznej (progamerzy uprawiają dodatkowo inne dyscypliny sportu)
Mały Słownik Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowego PWN z 1994 roku określa sport mianem: „ćwiczeń i gier mających na celu podnoszenie sprawności fizycznej; próbowanie swoich sił w różnych dziedzinach wymagających sprawności fizycznej”. Takie podejście jest zbieżne z tym, co oferują komputerowe, bo przecież koordynacja wzrokowo-ruchowa i refleks to elementy sprawności fizycznej.
Powyższe definicje mają od 14 do 21 lat, więc istnieje obawa, że mogłyby zostać zdeprecjonowane przez wzgląd na swój wiek. Z tej przyczyny trzeba odwołać się do powszechnie obowiązującej definicji alternatywnej. Takową przedstawia Ustawa o kulturze fizycznej: „Sport jest formą aktywności człowieka, mającą na celu doskonalenie jego sił psychofizycznych, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych”. Według powyższych założeń gry komputerowe to pełnoprawny sport, gdyż:
- nie ulga wątpliwości, że są one formą aktywności człowieka
- wpływają pozytywnie zarówno na sferę psychiczną jak i fizyczną
- rozgrywa się je indywidualnie lub zbiorowo w trybie multiplayer według reguł umownych przygotowanych przez twórców gry lub organizatorów lig, turniejów i ladderów
Ustawowego określenia sportu nie można jednak przeceniać, wskutek tego, iż ma zastosowanie wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej. W takim razie warto odnieść się do definicji o wiele bardziej uniwersalnej. Dlatego poniżej znajdują się dwa porównania.
Internetowe definicje sportu
| Źródło | Treść definicji |
| Słownik internetowy „MSN Encarta” | Aktywność indywidualna lub zbiorowa związana z wysiłkiem fizycznym tudzież zręcznością, określona regułami, czasami wykonywana zawodowo. |
| „Cambridge Dictionaries Online” | Gra, współzawodnictwo lub działanie wymagające wysiłku fizycznego, toczone zgodnie z zasadami dla przyjemności lub w formie zawodu. |
W myśli treść definicji słownika internetowego „MSN Encarta” istnieje opcja stawiania gier komputerowych na równi ze sportem. Wszak aktywność (indywidualna i zbiorowa), zręcznościowy charakter, określone reguły oraz zawodowstwo, to wszystko przymioty gier komputerowych.
W przypadku definicji słownika internetowego „Cambridge Dictionaries Online” sprawa wygląda podobnie. Opierając się na niej oraz na wcześniejszych ustaleniach, wspólne cechy gier komputerowych oraz sportu to z całą pewnością:
- fakt, że gra komputerową to gra, ewentualnie forma współzawodnictwa lub działania
- posiadanie reguł
- przyjemność z gry
- kwestia zawodowstwa
Dla niektórych problemem może być założenie, że gry komputerowe wymagają wysiłku fizycznego – i to tak naprawdę jedyna kwestia sporna jaka można podnieść, jeżeli chodzi o tę definicję. Jako że w treści publikacji zostały podane przykłady na to, iż niektóre gry wymagają trudu fizycznego okupionego wydatkiem energii rzędu nawet 640 kalorii na godzinę, nie ma innego wyjścia niż zaakceptowanie, że gry komputerowe w większym lub mniejszym stopniu wymagają wysiłku fizycznego. Poza tym jest jeszcze jeden argument pokazujący eksploatowanie sfery fizycznej podczas rozgrywek komputerowych. Jak wspomniano wcześniej – by osiągnąć sukces, gracz musi rozwinąć swą prędkości obsługi komputera do wartości około 200 APM. Z pewnością samo w sobie jest to męczące, a wszelkie dodatkowe wątpliwości jakie budzi materia fizyczności w grach winno rozwiać tętno gracza komputerowego. W niektórych sytuacjach w trakcie gry sięga ono bowiem liczby dwustu uderzeń na minutę.
Analiza pięciu różnych definicji sportu potwierdza, że gry komputerowe mają wszystkie niezbędne cechy sportu. Mimo tego w wielu częściach świata, jak choćby w Polsce, gry komputerowe nadal nie mają takiego statusu. Powody tej sytuacji są różne, czasem przesadnie nieracjonalne.
