TAA? DLAA? DLSS? Natywna rozdzielczość? A może jeszcze inny skaler? Co sprawdzi się najlepiej?

Musicie nam wybaczyć, że aż tak maltretujemy jedyną (jeszcze przez chwilę) wersję Spider-Mana dostępną na PC. A przypominamy, że poza oficjalnym artykułem: test kart i procesorów w Spider-Man Remastered na PC dopiero, co podzieliliśmy się z Wami naszym ślepym testem w grze Spider-Man Remastered – konsola vs PC. Dodatkowo sama gra na stałe zagościła do naszej procedury testowej, zatem mogliście na nią trafić również w ramach wielkiego testu tanich kart graficznych oraz ogólnie każdej recenzji GPU publikowanej od premiery owej gry, jak np. recenzji karty ASUS GeForce RTX 3090 Ti TUF Gaming.

Nieczęsto spotyka się grę, która pozwala bezpośrednio porównać tak wiele różnych technik wyświetlania obrazu.

Dokładnie tą kartą (ASUS RTX 3090 Ti TUF Gaming OC - obecnie dostępną w kuszących cenach) posłużyliśmy się tym razem, aby sprawdzić różnice w jakości obrazu pomiędzy wszystkim możliwymi formami wygładzania krawędzi oraz upscalingu (który mimochodem taki anty-aliasing oferuje) właśnie w owym już wymęczonym Spider-Man Remastered na PC, jako że jest to jedyny tytuł, który obsługuje wszystkie te tryby wyświetlania obrazu. W szczególności przyjrzymy się tutaj funkcji wygładzania NVIDIA DLAA, która mimo swoich restrykcji odnoście kompatybilnych z nią kart, zdaje się najciekawiej wyglądać na papierze.

Wojciech Spychała

Co to tak naprawdę jest DLAA?

Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji się zapoznać z definicją tej technologii, to już spieszymy wyjaśnić. DLAA to skrót od Deep Learning Anti-Aliasing, co od razu zdradza, że mamy tu do czynienia z technologią zbliżoną do tego, co z obrazem robi NVIDIA DLSS. Proces polega na wykorzystaniu modeli procesowania obrazu, utworzonych przez potężne serwery głębokiego nauczania, kontrolowane przez samą NVIDIĘ do faktycznego wygładzania i jednocześnie poprawienia połączeń między pikselami natywnego obrazu. W przeciwieństwie jednak do DLSS punktem wyjściowym dla takiego polepszonego obrazu jest natywna rozdzielczość naszego monitora, zatem obraz w żadnym momencie nie będzie nigdy gorszy i nie utracimy nawet najmniejszego detalu.

Aby korzystać z techniki NVIDIA DLAA konieczne jest posiadanie karty graficznej wyposażonej w dedykowane do tych obliczeń rdzenie Tensor - innymi słowy potrzebujemy karty z rodziny NVIDIA RTX. Sama technika również nie jest dostępna w każdej grze - jej implementacja musi zostać przeprowadzona przez dewelopera, ale w praktyce obecnie większość nowych gier zaczyna oferować do niej dostęp. 

Która forma anty-aliasingu jest najlepsza?

Zacznijmy od przeanalizowania, co oferują różne tryby wygładzania krawędzi. Marvel's Spider-Man Remastered ma tutaj do zaoferowania łącznie 3 techniki i poniżej znajdziecie porównanie każdej z nich w dwóch rozdzielczościach i różnych sceneriach względem natywnej rozdzielczości FHD. UWAGA - nasz slider ma tendencję do nakładania swojego własnego skalowania - zalecamy skorzystać z galerii pod porównaniami, aby ujrzeć zrzuty w (prawie) pełnej jakości - około 1 MB na zdjęcie.

Natywne 1080p vs SMAA

Natywne 1080p vs TAA

Natywne 1080p vs DLAA

Natywne 1440p vs SMAA

Natywne 1440p vs TAA

Natywne 1440p vs DLAA

O ile prehistoryczne SMAA w tak pełnych detali grach, jak Marvel's Spider-Man, nie daje praktycznie nic, tak wybór między TAA a DLSS nie jest aż tak oczywisty. Technicznie rzecz biorąc DLAA oferuje znacznie doskonalszy obraz – widzimy dużo więcej detali, a tekstury i cienie są poprawniej wyświetlane. Z drugiej strony jest coś w tym rozmydleniu obrazu, jakie oferuje TAA, co może przypaść do gustu. To, czego jednak nie widać na samych zdjęciach, to skuteczność radzenia sobie z przetwarzaniem obrazu w ruchu i tutaj DLAA nie ma sobie równych – żadne okna, gzymsy czy też balustrady nie migotają, podczas gdy biegniemy po ulicy.

DLAA vs TAA w 1080p

DLAA vs TAA w 1440p

Galeria porównań anty-aliasingu w pełnej jakości FHD

Galeria porównań anty-aliasingu w pełnej jakości QHD

Czy upscaling DLSS (lub dowolny inny) może dorównać temu, co oferuje DLAA?

Pytanie zasadniczo naiwne, bo już teoria daje tutaj prostą odpowiedź, ale i tak postanowiliśmy sprawę zbadać, przy okazji ponownie porównując różne tryby skalowania obrazu.

1080p z DLAA vs 1080p z DLSS Jakość

1080p z DLAA vs 1080p z FSR 2.1 Jakość

1080p z DLAA vs 1080p z IGTI Jakość

1080p z DLAA vs 1080p z XeSS Jakość

1440p z DLAA vs 1440p z DLSS Jakość

1440p z DLAA vs 1440p z DLSS Jakość

1440p z DLAA vs 1440p z DLSS Jakość

1440p z DLAA vs 1440p z DLSS Jakość

Szczerze powiedziawszy to jesteśmy w szoku, bo realnie DLSS w trybie Jakość tylko minimalnie ustępuje temu, co oferuje DLAA (przy okazji pod większością względów i tak przewyższając jakość natywnego obrazu z TAA). Reszta skalerów wypada w tej kwestii stanowczo gorzej, choć FSR 2.1 jeszcze jako tako się broni, oferując obraz najbliższy do tego, co oferuje DLSS w kwestii ostrości w ruchu (przynajmniej jeżeli udamy, że nie widzimy tego, co się dzieje z odbiciami – np. na aucie w drugim planie porównania FHD albo z jakością elementów półprzeźroczystych, jak gałęzie drzew). Najgorzej wypada najmłodszy z zawodników – rozwijane przez Intela XeSS uznało, że gałęzie w drzewach są przereklamowane i nie musimy ich w grach oglądać…

Galeria porównań upscalingu w pełnej jakości FHD

Galeria porównań upscalingu w pełnej jakości QHD

Ile „kosztuje” każdy z tych trybów, czyli jak różne techniki wpływają na wydajność

Na koniec oczywiście sprawdziliśmy, jak poszczególne z opisywanych ustawień obrazu zmieniają płynność animacji. Tym razem testy wykonaliśmy w 4K, aby zminimalizować limit wydajności, jaki w tej grze nakłada procesor. Wydajność testowaliśmy na wspomnianej wcześniej karcie graficznej ASUS GeForce RTX 3090 Ti TUF Gaming OC w naszej standardowej platformie testowej (z Core i9-12900KS).

Pomiar wpływu różnych technik wyświetlania obrazu na wydajność
2160p, [FPS], więcej=lepiej

Natywne 4K	73 57
SMAA	70 54
TAA	71 52
NVIDIA DLAA	65 51
NVIDIA DLSS 2.0 Jakość	94 66
AMD FSR 2.1 Jakość	95 67
IGTI Jakość	100 67
Intel XeSS Jakość	87 63
Legenda:	/// Średni FPS /// 1% Low FPS

Samo użycie DLAA okazuje się mieć odczuwalny wpływ na wydajność – 10% niższy FPS nie jest wartością pomijalną, jaką można określić koszt aktywowania TAA lub nawet SMAA. Z kolei DLSS okazuje się być właśnie tak pomijalnie wolniejszy od FSR 2.1, co czyni z niego nie tylko najlepszy skaler, ale również najbardziej optymalny tryb grania w Spider-Mana (oraz inne gry dające tak duży wybór) – pod warunkiem oczywiście, że posiadamy kartę graficzną z serii NVIDIA RTX. Dajcie znać (w ankiecie poniżej) czy zgadzacie się z naszymi wnioskami i oczywiście oczekujemy na Wasze komentarze :)

Artykuł powstał we współpracy z firmą ASUS, która ponownie dostarczyła kartę graficzną na czas trwania testów.